7/6/10

[ mañana ]

.

Προετοιμάζομαι για το αύριο, να
για παράδειγμα σήμερα δεν είχε εφημερίδες
κι έτσι απ' το περίσσευμα έφαγα τυρόπιτα
άλλωστε
η χώρα του κάθεμερα έχει βαρέσει πτώχευση
εδώ
και καιρό,
το γράφω για να το θυμάμαι
μεθαύριο
θα έχουμε άπειρο καιρό και καθόλου
εδώ
και 'κει
σαν φαντάσματα θα τριγυρνάμε,
γι΄ αυτό και λέω
ας τους στοιχειώσουμε τουλάχιστον τον ύπνο





















Κι αν είχα αιδοίο, ξέρω,
θα είμασταν μαζί στην κρίση,
καθένας στο δρόμο του και στην τροχιά του
τώρα
και πως
αλλιώς να γίνει
το καράβι στα ρηχά σέρνεται
και ποτέ δεν ανεβαίνει ανηφόρες...
.

2 σχόλια:

goofyMAGOUFH είπε...

"το γράφω για να το θυμάμαι"
. . .
και λοιπόν;
Εσύ το γράφεις.
Αυτοί το σβήνουν.
Τι κάνεις τότε;
Το θάβεις για να το θυμάσαι;

Υ.Γ.:
Με θύμωσε γενικότερα αυτή η φράση.
Μην το πάρεις προσωπικά.

Rosa Del Foc είπε...

..."το θάβεις για να το θυμάσαι;" ή ξεθάβεις το τσεκουρί του πολέμου..? Άσε που πολλές φορές γράφεις στο ημερολόγιο σου σκέψεις και πράγματα, ακόμα και αυτά που σε θυμώνουν, που δεν θες να ξεχάσεις...