[ Επηφώτεινεν ]

.

.

[ το μήνυμα στο μπουκάλι αφηγείται: ]

.

El Mensaje en la Botella - Ekhimosis

.

[ για τ’ αδέρφια που χαθήκανε νωρίς ]

Ένα παραδόξως όμορφο άνθος

το προσφέρω...

[ αποκόβοντας το

από τον κορμό του Low Bap,

μιας ξωτικής ποικιλίας του θεάματος

που ευδοκιμεί στο φτωχό

και ποτισμένο με αίμα

Πέρα(σ)μα

σαν αναίμακτη αντίδραση,

αντιστασιακή μόδα 

και εναλλακτικός βιοπορισμός ]

...στ’ αδέρφια που χαθήκανε νωρίς

απ’ τις σφαίρες και τις νάρκες της δημοκρατίας

.

[ Joan Margarit ]

El padre fusilado.
O, como dice el juez, ejecutado.
La madre, ahora, la miseria, el hambre,
la instancia que le escribe alguien a máquina:
Saludo al Vencedor, Segundo Año Triunfal,
Solicito a Vuecencia poder dejar mis hijos
en esta Casa de Misericordia.

El frío del mañana está en la instancia.
Hospicios y orfanatos fueron duros,
pero más dura era la intemperie.
La verdadera caridad da miedo.
Igual que la poesía: un buen poema,
por más bello que sea, será cruel.
No hay nada más. La poesía es hoy
la última casa de misericordia.

Casa de Misericordia
Οίκος της Ευσπλαχνίας

Ο πατέρας τουφεκισμένος.
Ή, όπως είπε ο δικαστής, εκτελεσμένος.
Η μητέρα, τώρα η δυστυχία, η πείνα,
Η αίτηση που κάποιος της γράφει στη γραφομηχανή:
Χαιρετίζω τον Νικητή, του Δευτέρου Θριαμβικού Χρόνου,
Αιτούμαι στην Εξοχότητά σας να μπορέσω ν'αφήσω τους γιους μου
στον Οίκο της Ευσπλαχνίας.

Το κρύο του πρωινού βρίσκεται στην αίτηση.
Τα θεραπευτήρια και τα ορφανοτροφεία ήταν σκληρά,
αλλά πιο σκληρή ήταν η κακοκαιρία.
Η πραγματική ελεημοσύνη τρομάζει.
Όπως και η ποίηση: ένα καλό ποίημα,
για να είναι πιο όμορφο, θα είναι σκληρό.
Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο.
Η Ποίηση είναι σήμερα
ο τελευταίος οίκος της ευσπλαχνίας.



"...με κυνήγησε μια εικόνα και ένα ερώτημα: πώς αυτές οι χήρες των οποίων οι σύζυγοι είχαν 

πυροβοληθεί στον φρανκισμό, έπρεπε να επαιτούν από τους ίδιους τους εκτελεστές τους, 

μια θέση για τα παιδιά τους στα σπίτια του Ελέους κι αυτό γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή, 

διότι έξω δεν υπήρχε τίποτα"
Joan Margarit

( Μετ: Μαριάννα Τζανάκη )


[ δανεικό -από εδω- και αγύριστο -από εκεί. ]
.

θεσμισμένη μνημοσύνη, γένους θηλυκού:

[ Προσχέδιο Διηγήματος ]

.
Όταν έκλαψε ο Νίτσε


γεννήθηκε η ψυχανάλυση.


Όταν γδύθηκε ο Νίτσε


βγήκαν και τα υπόλοιπα κουσούρια:

Όταν έκλασε ο Νίτσε


μαστούρωσε ο Γιάλομ και στο μεθύσι του επάνω


έγραψε μονοκοπανιά ολόκληρο τόμο!

Και όπως είθισται στις ρουφιάνες μέρες μας
βγήκε προς άγραν αιδοιολειχίας των εκδόσεων




Α, ναι! και μια ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ...




.

Με αφορμή έναν ποδοσφαιρικό τσαμπουκά:

«Είμαστε, τι είμαστε, τίποτα δεν είμαστε βρε!..»

Ένα τσούρμο μαντράχαλοι είμαστε που μαζευόμαστε μια-δυο φορές τη βδομάδα για να παίξουμε μπάλα και να τα
π(ι)ούμε, οργανώνοντας μόνοι μας και με τους δικούς μας όρους τη διασκέδαση μας, με γνώμονα πάντα τη συντροφικότητα και τη φιλία.
«Του βρώμικου τους κόσμου τη βρωμιά»
δεν την αποδεχόμαστε και δεν την θέλουμε
στο παιχνίδι και τις σχέσεις μας, γι’ αυτό και:

Για την καλύτερη συνεννόηση μας, για την αποφυγή παρεξηγήσεων και διαιτητών, όποιος ζητάει κάτι μες το παιχνίδι το παίρνει και κάθε περιττή κουβέντα τελειώνει πριν καν αρχίσει.

Διαμορφώνουμε μόνοι μας τους κανόνες του παιχνιδιού μας και κάθε πιθανή αμφισβήτηση συζητιέται αργότερα. Έτσι δεν «κλέβουμε σφυρίγματα» και δεν αδικούμε στις περί φάουλ αποφάσεις μας. Ότι ισχύει για ‘μας ισχύει και για τους άλλους, οπότε δεν θα είχε και νόημα κάτι τέτοιο.

«Αρχηγιλίκια» και «παλιοσειρές», τέλος! Είμαστε όλοι ισότιμοι και ο λόγος όλων έχει την ίδια βαρύτητα. Η μόνη διαφορά είναι η ευθύνη που έχουν οι «παλιότεροι» να εξηγούν και να μεταδίδουν τις κοινά συμφωνημένες αρχές μας στους «νεότερους».

Αποφεύγουμε, ειδικά μέσα στο παιχνίδι, αντιπαλότητες και γκρίνιες. Οποιαδήποτε διαφωνία ή παρεξήγηση μπορεί να συζητηθεί με υπομονή και σεβασμό αργότερα, μετά το ματς. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι καθόμαστε και για καμιά μπύρα, που είναι και ο απώτερος στόχος του αθλήματος..!

Όποιος σηκώσει χέρι σε αντίπαλο ή συμπαίχτη εξοστρακίζεται αυτόματα και με συνοπτικές διαδικασίες. Τσαμπουκαλίκια και «αλητείες» μακριά ‘μας.

Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και γι’ αυτό, με όλον τον σεβασμό, εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Οι παραπάνω αναφορές είναι γενικές και φυσικά είμαστε και εμείς οι ίδιοι υπόλογοι απέναντι τους. Μ’ αυτούς τους όρους θέλουμε να παίζουμε, κάπως έτσι διασφαλίζουμε την ψυχαγωγία και την κοινωνικότητα μας.

Κάθε συμπληρωματική πρόταση που μπορεί να αφορά στο κοινό μας καλό είναι φυσικά καλοδεχούμενη και συζητήσιμη.

Άντε, ‘γειά μας

«και ας πάν’ στην ευχή τα παλιά»!..

Viva,

deportivo la siesta!

Υποσημείωση:


Οι όποιες διευθετήσεις φυσικά και δεν ακυρώνουν τα σχέδια ενίσχυσης της ομάδας, αδιάψευστος μάρτυρας ο φωτογραφικός φακός: ο subcomatade FRD, με τα συμφωνητικά στο χέρι, ποζάρει με τον επιθετικό της ΑΕΚ. Σε περίπτωση ναυαγίου της επέκτασης συμβολαίου του η Deportivo la Siesta θα έχει τον πρώτο λόγο για την ένταξη του στο δυναμικό δυναμικό της..!