.
Απόψε δεν θα γράψω στίχους / για μια ανεκπλήρωτη αγάπη / τ' αφήνω αυτό / στους πλιάτσικες της μουσικής βιομηχανίας /.
Αυτό το μέλλον δεν αξίζει σε κανέναν / τίποτα καλό δεν θα ξημερώσει / αλλά και σήμερα / τίποτα κακό δε νυχτώνει / πνίγω την απαισιοδοξία στο παστίς / και πίνω στην υγειά του έρωτα / στους φίλους / στους συντρόφους / στην εικόνα σου και στο όνειρο μου /.
ακόμα και μετανάστης θα τον φτάσω / έρωτας πλατωνικός / κι η Προβηγκία προηγείται της Ιθάκης /.
Απόψε το τσούρμο δεν θα παίξει / κάποιο ρέγγε για τη Μασσίλια /
και δεν θα μας τραγουδήσει / το μικρόφωνο είναι σπασμένο /.
σαν την πένα του Ιζζό και τον φανό / του Λουξ με τη ντουντούκα /.
Kοίτα πως κατάντησαν την πόλη / και την ζωή / και το παλιό λιμάνι /.
Χωρίς να ξέρουν από μουσική / τα νέα μέτρα κουρδίζουν / την ορχήστρα της οργής /.
το πλήθος θα χορέψει έναν βουβό / και βίαιο χορό /.
τι κι αν ξέχασε τα λόγια του διεθνισμού / της ανθρωπιάς τη γλώσσα /
κι όμως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς / θα ρθει συλλογικά / η αναλαμπή της μνήμης /.
Αυτή είναι, φίλε μου, η γάτα / σου τρίβεται όταν την ταΐζεις / την κάνει άμα την κυνηγήσεις / ποτέ δεν το ξεχνά / κι άμα τη στριμώξεις δεν κωλώνει / στα ίσια να σου χιμήξει /.
Αδιέξοδο, το τίποτα μπροστά / η σβάστικα δεξιά / και ζερβά: της αριστεράς το τίποτα / πάμε / το μόνο που χρειάζεται / είναι λίγη υπομονή και μια καλή ενέδρα /.
Ω! γαμώ το / είναι τα χέρια μου υγρά / και το μικρόφωνο σπασμένο /
κι απόψε το τσούρμο δεν θα παίξει / κάποιο ρέγγε για τη Μασσίλια / και δεν θα μας τραγουδήσει / οξιτανικά /.
Κάνε ένα διάλειμμα / έχω φάει του σκασμού το σκόρδο / αγιολί /
απόψε Ιούδα δεν θα με φιλήσεις / και δεν θα γράψω στίχους / για μια ανεκπλήρωτη αγάπη /.
Τ' αλάνια έχουν έτοιμη τη λύση / έχουν ήδη φορτώσει το ηχοσύστημα στο φορτηγό / και περιμένουν ένα δυνατό κείμενο / έχουν ρυθμούς αποθηκευμένους / και ένα κάρο μελωδίες / τρέχω και ΄γω να γράψω / της νέας Μασσαλιώτιδας / τους νέους στίχους... / .. / ...
.
