Δευτέρα

.
.
Εγκεφαλικό κενό,
πόδια βαριά,
μηχανικές κινήσεις,
σαν ζόμπι
κάθε Δευτέρα
(εκτός της Καθαρής
και αυτών των Χριστουγέννων
και του Πάσχα)
τα ίδια,
στα ίδια κάθε Δευτέρα λοιπόν
κάθε κατεργάρης
στον πάγκό του χασάπη
με άδειες τις τσέπες
κάθε τέλος του μήνα
κάθε μήνα εσαεί
ως τη δευτέρα παρουσία
από Δευτέρα σε Δευτέρα
με τον ενδιάμεσο μύθο
του Σαββατόβραδου
μονότονο σταθμό ανάμεσα
στις Δευτέρες
η επανάληψη μητήρ
της μάθησης
και της εμπέδωσης
του Συστήματος
ποια Υόρκη
ποια Λονδίνα
ποιες Βρυξέλες
η Δευτέρα είναι
η πρωτεύουσα
του καπιταλισμού
και της αυτοκρατορίας
κοίτα τους υπηκόους
πως κυκλοφορούν με
πόδια βαριά
και μηχανικές κινήσεις
σαν ζόμπι
από Δευτέρα σε Δευτέρα
.

...09...

Ο Σεπτέμβρης είναι συνυφασμένος με το άνοιγμα των σχολείων -τα κουτάβια του Παβλώφ
αναγνωρίζουν ήδη στο μουσικό χαλί της "Αθλητικής Κυριακής" το βίαιο τέλος του Σαββατοκύριακου. Ο ένατος είναι ο μήνας όπου τα οικογενειακά πυρηνικά πλυντήρια εγκεφάλων παίρνουν φωτιά μπας και πείσουν τα μικρά και ελεύθερα διαβολάκια για τον εγκλεισμό τους. Καρότο και μαστίγιο, ένταση και υπερωρίες στο υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων, στα γραφεία εκπαιδευτικών και τις νομαρχίες, στη φροντιστηριακή μαφία, στο εμπόριο σχολικών ειδών, στα οικογενειακά συμβούλια. Όλο το Σύστημα και το πλέγμα των θεσμών σε υπερένταση, όλα τα διαβολάκια σε σειρά σαν ρομποτάκια...

Ο Ηρώδης ζει αυτός τους οδηγεί..!

.

...49...

Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, ηαπελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται,ηαπελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται... ... ...

Δεν είναι νέο και σαν είδηση είναι προχθεσινή αλλά αξίζει ν' ακουστεί ξανά, αξίζει να γραφτεί τουλάχιστον άλλες σαράντα εννιά φορές: ο Θοδωρής Ηλιόπουλος κέρδισε την ελευθερία του μετά από 49 μέρες απεργίας πείνας..! Χίλια μπράβο στον ίδιο και στους/στις αλληλέγγυους/-ες που κινητοποιήθηκαν σε πείσμα των καιρών και των συνθηκών..! Ένα μάθημα για όλους μας, ένα μήνυμα προς όλους: η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..!

.

... ... ...

Τα σύνολα ατελή
οι δυνάμεις αντίρροπες
άλλοτε κεντροφόρες και άλλοτε φυγόκεντρες
καταλυτική η συναισθηματική δυναμική
η πρόοδος γεωμετρική
και η εξέλιξη διαλεκτική
το κέρατο τους όμως
οι ανθρώπινες σχέσεις
αταίριαστες
στους μαθηματικούς
τύπους
στους νόμους
τους κανόνες
και οι άνθρωποι
σαν άνθρωποι
ακόμα
χειρότεροι
απρόβλεπτοι
μοναδικοί
αδιαίρετοι διαιρέτες
όσο και αν καθοδηγούνται
ποτέ δεν γίνονται ίδιοι
όσο κι αν τους μετράς
ποτέ δεν γίνονται οι ίδιοι
αριθμοί
πάντα κάτι
θα διαφεύγει
κάτι θα λείπει
ή θα περισσεύει
θα ελλοχεύει
θ’ αναμοχλεύει
αντιδρά
παρανομεί
αναιρεί
πάντα κάτι
θα εξαιρεί
εαυτόν
ή
και
θα
εξαιρείται
. . . . . . . . .
. . . . . .
. . .

Εξαίρετη
της αίρεσης η αρετή
και η εντροπία..!

.

.

Καλοκαιρινά Φαντάσματα

.
.
. "κάποιος του είχε πει κάποτε, όταν ήταν πιο νέος και η πόλη ήταν διαφορετική, πως δεν γίνεται να επιλέξεις τον τόπο όπου θα γεννηθείς ούτε καν τον τόπο όπου θα πεθάνεις. Ειδικά ετούτη η πόλη δεν σ' αφήνει να διαλέξεις τίποτα, ούτε τον τόπο ούτε τον τρόπο. Μπορείς μόνο να υποταχτείς στη δική της μοίρα. Δεν μπορείς να πεις στο ένα ναι και στο άλλο όχι. Ή όλα ή τίποτα. Την παίρνεις ή την αφήνεις. Ή τη δέχεσαι ή κρύβεσαι κάτω από το κρεβάτι σου για να μη σε δαγκώσει. Και στο μεταξύ, είναι αδύνατο να μην εκπλήσσεσαι συνέχεια, παρόλο που γνωρίζεις κάθε γωνιά, κάθε σοκάκι της. Μολονότι ξέρεις πια όλες τις τρέλες που μπορεί να φανταστεί ετούτη η πόλη, πάντα θα υπάρχει μια καινούρια μακάβρια ιδέα" ...

Διαβάζοντας τις σκέψεις του Έκτορ Μπαλασκοαράν Σάυν, όπως τις (κατ)έγραψε ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ στα "ερωτευμένα φαντάσματα", δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς αν αναφέρεται στην Αθήνα ή όχι. Οι ομοιότητες είναι εκπληκτικές και ας γνωρίζεις ότι πρόκειται για το Μέχικο Σίτυ. Ειδικά διαβάζοντας τες στον τόπο διακοπών σου δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς για το που επιστρέφεις.

Πέτυχα δυο αναχωρητές στο πλοίο να συζητούν φιλάρεσκα για την επιλογή της εγκατάλειψης μιας Αθήνας που δεν αντέχεται άλλο. Τους ειρωνεύτηκα σιωπηλά καθώς κουβαλούσαν μαζί τους την Αθήνα, πεπεισμένος ταυτόχρονα πως και οι ντόπιοι θα θεωρούν δικαίως ότι οι μέτοικοι δεν αντέχονται άλλο. Όπως δεν αντέχεται και άλλη Αθήνα στο νησί. Ωστόσο, αυτό που δεν υποψιαζόμουν ήταν ότι σε στοιχειώνει αυτή η πόλη, ότι θες δε θες την κουβαλάς μέσα σου σαν κατάρα. Παρά τα μέτρα ασφαλείας που είχα πάρει ενάντια της δεν φανταζόμουν ότι θα επηρέαζε και 'μένα τελικά.

Και δεν είναι η συνήθεια και η ρουτίνα που σαν φαντάσματα καραδοκούν για να μαγαρίσουν και το καλοκαιρινό σου τοπίο. Ούτε καν η πίεση και τα νεύρα απ' τα οποία υποτίθεται πως ζητάς να ξεφύγεις, αυτά είναι το λιγότερο. Η κατάρα της πρωτεύουσας είναι οι σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας, αυτές είναι που σε στοιχειώνουν τελικά και αμετάκλητα.

Μέχρι και την τελευταία στιγμή στη δουλειά όλα ήταν ρευστά σχετικά με την άδεια μου. Μέχρι και την τελευταία στιγμή της επιστροφής όλα ήταν ρευστά σχετικά με το εάν δουλεύω την επόμενη ή όχι. Βάσει τριετίας μια γαμωαύξηση που δικαιούμουν πέρασε από τριήμερο κοσκίνισμα μπας και αποφευχθεί (αλλά και με αυτή δεν ξεπέρασα το επίσημο όριο της φτώχειας). Και όλοι ξέρουμε τι ακολουθεί μιας ανεπιθύμητης αύξησης: περισσότερη πίεση και ακόμα πιο πολλές αγγαρείες.

Δεν είναι υπερβολή η προσωρινή εκτροπή των σκέψεων του Έκτορ: Δεν μπορείς να πεις στο ένα ναι και στο άλλο όχι. Ή όλα ή τίποτα. Την παίρνεις ή την αφήνεις. Ή τη δέχεσαι ή κρύβεσαι κάτω από το κρεβάτι σου για να μη σε δαγκώσει. Και στο μεταξύ, είναι αδύνατο να μην εκπλήσσεσαι συνέχεια, παρόλο που γνωρίζεις κάθε γωνιά του γραφείου, κάθε πελάτη. Μολονότι ξέρεις πια όλες τις τρέλες που μπορεί να φανταστεί ετούτη η δουλειά, πάντα θα υπάρχει μια καινούρια μακάβρια ιδέα...


Αλλά για κάθε καινούρια μακάβρια ιδέα δεν υπάρχει και μια καινούρια δι-εκδικητική στάση; Για κάθε καινούρια κλειδαριά δεν υπάρχει και ένα νέο αντικλείδι; Και στην τελική ας τους μείνει η κλειδαριά πεσκέσι: αρκεί να σπάσουν οι αλυσίδες..! Στο διάολο πια και Αυτοί και η οικονομική Τους κρίση..!

.

Μετρικός Πόθος

.

Βαρέθηκα

τους παραπονεμένους ποιητές

Ονόματα λησμονημένα στο συρτάρι

Τις ημερομηνίες που χάθηκαν

Την αγωνία του ασυνεχούς ανά seconde

Χρόνε μονόδρομε

Εκείνο το δάχτυλο

μες στον κόλπο μου όλη νύχτα

Τι ποίηση έσταζε!

Ορθώνω το κεφάλι μου ψηλά

κοιτάζω τ’ άστρα

Και το λεβέντη

που μπορεί να τη στοχεύει την έμπνευση.

Με το δάχτυλο

στου αιδοίου μου τη σκανδάλη!

Λιάνα Πέτσα

(ποιητική συλλογή

ΕΡΩΣ ΑΕΙ ΑΝΟΙΚΙΖΩΝ)






Δανεικό από: goofyMAGOUFH:


http://apopeires.blogspot.com/2009/05/blog-post_8289.html




Αγύριστο από:


http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Pandora/14/17.html




.

... ΧΙ. .. Βιντεοσκοπημένο άσμα,

αντικαταθλιπτικόν:


"χίλιες φωνές, χίλια τραγούδια
και χίλιοι μπάτσοι αγγελούδια
και ένα σύνθημα γραμμένο σ' ένα τοίχο
μ' έκανε απόψε να σκεφτώ αυτό το στίχο

γράφω αστεία τραγουδάκια για τον έρωτα
μα κάτι ώρες βλέπω πράγματα ξενέρωτα
εκεί που είμαι αραχτός και ερωτευμένος
βλέπω του κράτους τον φρουρό
και μου χαλάει τον ειρμό
ο γαμημένος..."


...η συνέχεια επί της οθόνης..!
.
.

... Χ. .. ( Καλοχαίρι )

.

Καλοκαίρι - Μαχαίρι.

Άδεια με τη ψυχή στο στόμα

και Δώρο σκοροφαγωμένο

Καλό-χέρι στη φαγωμένη τσέπη

οι εφοπλιστές και οι εμπόροι,

εθνικόν ζήτημα ο τουρισμός

Καλό-κερί, που να φτουρήσουν

δέκα μέρες θαλασσινής αργίας

μέσα σ' έναν πυρηνικό χειμώνα

.

.

.

για τα μαυρΑκόρντα (ΙΙ)

.
.

.
.

...IX. .. ( ο Χριστός φαντάρος )

.
.
Μετά από εξονυχιστικό ψάξιμο και σχετική ονειρογραφία
κατέληξα στο συμπέρασμα ότι σαν φαντάρος ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική. Οπότε οι φήμες που τον ήθελαν να συμμετέχει στην Οκτωβριανή επανάσταση και από εκεί να μεταναστεύει στην Ελλάδα παραμένουν φήμες, χασικλίδικες και ανυπόστατες. Ιστορικά στοιχεία αναφέρουν ότι ο Τζίζους Κράιστ υπηρέτησε κανονικά (και με το παραπάνω) τη θητεία του στην Κούβα, υπό τις εντολές πρωτοκλασάτων μάλιστα στρατηγών της νησιωτικής επανάστασης. Η μοναδική εικόνα που μετά κόπων και βασάνων κατάφερε να διασωθεί (από τον βρώμικο πόλεμο της Μοσάντ και της ΣΙΑ) προέρχεται από τα πινέλα του A. Rostgaard και φιλοτεχνήθηκε το 1969.

Ιδού και η απόδειξη:



Υ.Γ(1): Φήμες που θέλουν τον Ιησού ως μέλος οδικής βοήθειας αλλά και πράκτορα ασφαλιστικών εταιρειών, που παρεμβαίνει σε παρολίγον θανατηφόρα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, είναι υπό διερεύνηση... Η μόνη αποδεδειγμένη παρουσία του στην ελλάδα (ως μάνατζερ) αφορά στη μεταγραφή πριν από χρόνια του ποδοσφαιριστή Μπατίστα από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό. Και αυτό, σύμφωνα με μαρτυρίες, για την αποκατάσταση της ισορροπίας στην Κοσμική Πλάστιγγα μιας και ως φαντάρος είχε συνεισφέρει τα μέγιστα στην βίαιη απομάκρυνση της γνωστής οικογενείας από την Κούβα...

Υ.Γ(2): Γράφτηκε πρωί της Κυριακής, στο πρώτο καφεδάκι, οπότε οποιοδήποτε σχόλιο του στυλ "μα τι πίνεις και δεν μας δίνεις" θα θεωρηθεί εκ προοιμίου προβοκατόρικο και θα διαγραφεί πάραυτα..!
.