...Η
πρώτη, όπου οι αναμνήσεις είναι τόσο
πρόσφατες, τόσο κοντινές, τόσο τρισδιάστατες
που μπορείς να τις αποφύγεις με μερικές
καλές ντρίμπλες. Με μια καλή προσποίηση
τις αφήνεις πίσω να χτυπιούνται στο
παρελθόν. Ύστερα έρχονται οι μέρες όπου
η μνήμη σε πονάει σαν κακός πονοκέφαλος
και οι σκηνές ξαναζωντανεύουν και
αντηχούν σαν τύμπανα στο κέντρο του
κρανίου. Τέλος, η νοσταλγία γίνεται
αφελής, θλιμμένη, επώδυνα ευγενική.
Επίμονη ωστόσο. Τη φέρνουν οι σταγόνες
της βροχής που γλιστρούν σπασμένες στα
κρύσταλλα, ο άνεμος που κουνάει τα κλαδιά
των δέντρων, μια μοναχική κούνια που
ταλαντεύεται στο πάρκο, όλοι οι κοινοί
τόποι της μοναξιάς. Η νοσταλγία, όμως,
παρ’ όλο που είναι μαλθακή, δεν είναι
λιγότερο επίμονη, ούτε λιγότερο κακόηθες
καρκίνωμα. […]
.
.
Το μοναδικό πρόβλημα ήταν πως η νοσταλγία
του έπεφτε στο κενό. Δεν μπορείς να
γυρίσεις σε κάτι που δεν υπάρχει. […] Δεν μπορείς να γυρίσεις σε κάτι που δεν
υπάρχει, ωστόσο μπορείς να νοσταλγείς
αυτό που είχες και το έχασες"
Paco
Ignacio
Taibo
II,
Στην
ίδια πόλη υπό βροχή,
μτφ. Κρίτων Ηλιόπουλος,
σελ. 141-142
----------------------------------------> Από την Δ. στον Δ, εξ-αιρετικά αφιερωμένο..!
2 σχόλια:
…έπρεπε να πάψει να περιμένει να νιώσουν οι άλλοι όπως αυτός,
συλλέγοντας αναπαραστάσεις της μνήμης.
Όχι πια…
Έπρεπε να πραγματώσει πια αυτό που ο ίδιος ήθελε να είναι, δίχως να προσπερνά τους ανθρώπους δίπλα του…κοιτώντας πίσω διακριτικά…δίχως λησμονιά…δίχως νοσταλγία…
άγνωστος τίτλος
αγνώστου συγγραφέα
Υπογράφει ένας θαυμαστής του κ.κ.Taibo,σχεδόν οπαδός,
που έχει την ισχυρή πεποίθηση ότι αποτελεί
το alter ego το Έκτορ Μπελασκοαράν
ευχαριστώ διπλά την Δ.
κοιτώντας πίσω, διατηρώντας (ή μήπως όχι;) τη μνήμη αλλά χωρίς νοσταλγία;
γιατί τέτοιο μίσος για τη νοσταλγία, αγαπητό alter ego του Έκτορ Μπελασκοαράν;
θα επιμείνω: Δεν μπορείς να γυρίσεις σε κάτι που δεν υπάρχει, ωστόσο μπορείς να νοσταλγείς αυτό που είχες και το έχασες. αυτή είναι η κρίσιμη διάκριση σε σχέση με τη νοσταλγία.
«Ερώτημα: Πώς διαφέρει αυτό που δεν θα υπάρξει ποτέ απ’ αυτό που ποτέ δεν υπήρξε;»
Κόρμακ ΜακΚάρθυ, Ο Δρόμος, μτφ. Αύγουστος Κορτώ, σελ. 35.
δ.
Δημοσίευση σχολίου