(Θεαματικές Διευθετήσεις Κομμουνιστών)
Αν ο πολιτικός στίχος αντανακλά και πολιτικές θέσεις οι ιταλοί Banda Bassotti θα έπρεπε να είναι και πολιτικοί αντίπαλοι του ΚΚΕ. Πως όμως γίνεται να τραγουδάς π.χ. για τον αναρχικό Pineli και το σκηνικό της Piazza Fontana, για τους Zapatistas και τον ένοπλο αγώνα, τα οδοφράγματα και τους πολιτικούς κρατούμενους, την ΕΤΑ και τη Χώρα των Βάσκων, τον (αντί)φασισμό και τους μετανάστες και να παίζεις στα φεστιβάλ της ΚΝΕ..?
Kαι πως ένα κόμμα που σε κάθε ευκαιρία καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται (και παράλληλα δεν αναγνωρίζει την ένοπλή πάλη και τους πολιτικούς κρατούμενους και συκοφαντεί/χειραγωγεί τις εξεγέρσεις της νεολαίας) καλεί σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ του ένα συγκρότημα που σε πολλά τραγούδια του ασχολείται με όλα όσα αυτό καταδικάζει..?
Ε θα μου πεις τώρα, και θα χεις και δίκιο, κομμουνιστές δηλώνουν και οι δυο: ξέρουν καλά από λυκοφιλίες, σύμφωνα μη επίθεσης ή συμφωνίες τύπου Βάρκιζας και από κυβερνήσεις εθνικής συμφιλίωσης..! Θεαματικές Διευθετήσεις μεταξύ Κομμουνιστών: είμαι σίγουρος πως οι Banda Bassotti επί –κόκκινης- σκηνής θα περιορίσουν το ρεπερτόριο τους στα "κομματικώς ορθά" και στις διασκευές του Bella Ciao και του Pantiera Rosa και θα ζήσουν αυτοί καλά και οι Κνίτες καλύτερα..! Σε τελική ανάλυση όλο και κάποια αμοιβή θα υπάρχει (λες να παίζουν για την ψυχή της σοσιαλίστριας μάνας?) και κυρίως τους παραχωρείται τζάμπα δημοσιότητα, έτοιμο ακροατήριο και ευκαιρία για άνοδο πωλήσεων του νέου τους cd (που διαφήμισε μέχρι και ο Οδηγητής –sic!).
Δεν είναι και συχνά Red Skins πρώτο όνομα στην πίστα, αυτοί τη δουλειά τους και το Κόμμα τη δικιά του. Άλλωστε στα Ιταλικά (και Ισπανικά ενίοτε) τραγουδάνε οι άνθρωποι, ποίος θα τους καταλάβει? Μια χαρά πολιτι(σμι)κή υπεραξία για την ΚΝΕ, φτηνός και ακίνδυνος Διεθνισμός για όλους και ευκαιρία για προεκλογική προπαγάνδα από το Κ.Κ..!
Υ.Γ: Η παραπάνω ιστορία μου θύμισε ένα παρόμοιο σκηνικό με πρωταγωνιστές τους «αντιεξουσιαστές» SKA-P και το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE). Σαφώς πιο εμπορικοί οι πρώτοι αλλά όπως και οι Banda Bassotti συνδέονται με την εναλλακτική/ελευθεριακή σκηνή της Ιβηρικής, συνεργάζονται με ακτιβιστές, παίζουν και σε συναυλίες αλληλεγγύης. Μέχρι που πριν δυο χρόνια περίπου ‘πέσαν τα προσχήματα και οι SKA-P εμφανίστηκαν σε φεστιβάλ νεολαίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος (για την ψυχή της ελευθεριακής μάνας?). Η ρήξη με τον «χώρο» ήταν άμεση και ελευθεριακές πέτρες τους ακολουθούν σε κάθε τους συναυλία επί ισπανικού εδάφους. Τα ίδια και χειρότερα εύχομαι να περιμένουν και τους Banda Bassoti στη Ρώμη, και ας είναι και Μαοϊκές οι πέτρες που θα τους χαλάνε τη γιορτή..!
5 σχόλια:
αυτές οι κωλοτούμπες μας έχουνε μπουχτήσει.
προδοσία
στη προδοσία.
πόσο θα πάει.
πρτφ
"'Εως που θα φτάσει αυτή η δημοπρασία,
μέχρι και τον πάγκο ξεπουλήσαμε"
(Δ.Δ. -από μνήμης)...
Προδοσία..? Δεν είμαι σίγουρος, απατεωνιά θα το 'λεγα... Και ξεπούλημα επίσης, εμπόριο αρχών και δημοπρασία στο βωμό του Θεάματος..!
στη στεριά δε ζει το ψάρι, ούτε ο κνίτης με φρικιά.
τραγουδιστικόν.
:)
Καλά τα τραγουδάς Primzahl !
Ωστόσο, η Fanzinita τώρα δικαιώνεται!
Και μπορεί να μην έβρεξε πέτρες αλλά έβρεξε καρεκλοπόδαρα, η κατάρα έπιασε και η συναυλία ακυρώθηκε..!
Ριζοσπάστης: "Δυο τραγούδια για τον αγώνα... Μπορεί η δυνατή βροχή του Σαββάτου να μην επέτρεψε να γίνει η συναυλία των «Banda Bassotti», ωστόσο οι ίδιοι με τις σημαίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο χέρι και με όπλα τα πνευστά και τα μικρόφωνα είπαν δυο τραγούδια προς τιμήν των 90 χρόνων του ΚΚΕ, των 40 χρόνων της ΚΝΕ, αλλά και των 50 χρόνων από την Κουβανική Επανάσταση. Και όχι όποια κι όποια τραγούδια: Με την «Pantiera rossa» και το «Bella ciao» σε ήχους ska ολοκληρώθηκε η εκδήλωση για τα 50 χρόνια της Επανάστασης στην Κούβα."
Το 1989 (ή εκεί γύρω) επί κοινού Συνασπισμού, στο φεστιβάλ (που τότε έγινε στο Ζάππειο) είχανε για πρώτο όνομα την Ian Gillan Band. Το όνομα ακόμα πούλαγε με την αίγλη των Deep Purple και γι αυτό μαζεύτηκαν πάνω από 10 χιλιάδες κόσμος, κυρίως μεταλοπαρέες, χαρντ ροκ νεολαία, χουλιγκανοπαρέες της εποχής κλπ.
Η διοργάνωση κλασσικά τα σκάτωσε και την ώρα που έπρεπε να βγει ο Γκίλαν ακόμα στη σκηνή ήταν κάποιο Ελληνικό έντεχνο. Η καθυστέρηση τράβηξε πάνω από μιάμιση ώρα, οι φανς άρχισαν να τα παίρνουν, κάτι συνθήματα, όχι ιδιαίτερα κολακευτικά για το κόμμα, ακούστηκαν, έφυγαν και κάτι κέρματα και αφού η περιφρούρηση δεν τα κατάφερνε κάποιος ινστρούχτουρας αποφάσισε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Νομίζοντας ότι απευθύνεται στο κλασσικό κοινό του Οδηγητή διέταξε όλους να κάνουν δύο βήματα πίσω. Οι όλο και πιο υστερικές διαταγές του αντιμετωπίστηκαν στην αρχή με αδιαφορία, στη συνέχεια με ευθυμία και στο τέλος με σφυρίγματα και βρισιές.
Ακόμα θυμάμαι το αποσβολωμένο ύφος του κομματικού στελέχους όταν η τελική του απόπειρα επικοινωνίας με το κοινό του από σκηνής ("Εδώ ρε δεν ήρθατε για εκτόνωση") απαντήθηκε με καταιγισμό από κέρματα. Λίγο μετά βγήκε ο Γκίλαν στη σκηνή και η κωμωδία έλαβε τέλος. No wonder για πολλά χρόνια μετά το ροκ κομμάτι του προγράμματος το αναλάμβανε ο Βασίλης Παπακωσταντίνου...
Δημοσίευση σχολίου