24/1/10

Τενόντων Συμμειώσεις

.
.
.
σκεπάσου

τα γραπτά απατούν
τα λόγια σβήνουν
τα βλέμματα παγώνουν


βρέχει

και από τα όνειρα
νέα όνειρα γενιούνται


έλα μέσα

να σε κεράσω ρολόγια του Νταλί
να πιούμε και καν' αμμωτόν
να ζεσταθούν τα σκοροφαγωμένα
απ' τις λεπίδες της λατρείας
κόκκαλα μας


σκοτείνιασε

δεν θα μας φέξουνε οι εμμονές
και τα δολώματα σαπίζουν
οι ψαριές που κυνηγάς
ξέρεις πως αν τις πιάσεις
θα τις χάσεις


να, κοίτα

τον μικρό Ρεμπώ
αξιολάτρευτο σκατό έτσι όπως παίζει
στην αυλή μπουσουλώντας με τις φωτιές
και με τους στίχους


κυνήγησε λοιπόν

τον ποιητή με την μανία του έρωτα
και κάνε έρωτα με τον έμπορo των σκλάβων
αν αυτό δεν είναι παραπλάνηση
δεν είναι βιασμός
και αν αυτό το λέν' αγάπη


κράζουνε

του Χίτσκοκ τα πουλιά και το γνωστό Κοράκι
άσε τις λέξεις ήσυχες ν' αναπαυθούν
για πάντα δίπλα από το τζάκι
τις πράξεις μέτρησε καλά

και κράτα συμμειώσεις



[ ...με αφορμή μια τενοντίτιδα ]
.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

με συγκίνησες ρε κ...παιδο..

δρ. λουμπάγκο

Rosa Del Foc είπε...

η μέση τελικά πονά
και όχι το δοντάκι...

goofyMAGOUFH είπε...

"κυνήγησε λοιπόν

τον ποιητή με την μανία του έρωτα
και κάνε έρωτα με τον έμπορo των σκλάβων
αν αυτό δεν είναι παραπλάνηση
δεν είναι βιασμός
και αν αυτό το λέν' αγάπη"
. . .
Υπάρχει, λοιπόν, και κάτι άλλο πέρα από την καραμέλα
που ονομάζουμε αγάπη!
Ενδιαφέρον!

Ανώνυμος είπε...

Στην κοινωνία της αφαίρεσης είναι όλα αφαιρετικά και αφηρημένα,
βάλε και τόσους τόνους χριστιανικής ηθικής και θεαματικής προπαγάνδας και θα δεις πόσο μπορούν να ατροφήσουν τα συναισθήματα και ν' αλλοτριωθούν οι λέξεις...
Οι στίχοι πάντως που αναφέρεις (σε συνδιασμό με τους αμέσως
προηγούμενους τους) προσπαθούν κυρίως να καταδείξουν την πλάνη του έρωτα...
Συχνά ερωτεύομαστε την εικόνα που εμείς έχουμε φτιάξει για τον άλλον και παρόλο που κάποτε έρχεται η απομυθοποίηση, επιμένουμε να κρατιόμαστε από τις πρώτες εντυπώσεις... Και πέφτουμε στην παθολογία και σε αρρωστημένες καταστάσεις... Και εξίσου συχνά αυτό το βαφτίζουμε αγάπη,
τρομάρα μας..!

RdF