.
Όταν τρέχει η ζωή μηδενίζει τα κοντέρ και τα bit-rates
- του σκοτωμού το πάει η άτιμη -
από πάντα ομιλούσα η σιωπή
τους ψίθυρους της σβήνουν σκέψεις δυνατές
μονολογώντας πως ένα ποιήμα ζωντανό
με λέξεις να το χτίσεις σαν γέφυρα του Προμηθέα
μην ακούς τις φήμες:
η γάτα, εξερευνώντας, σκότωσε την περιέργεια
υπό τη σκιά του ΔΝΤ ανατέλλει η Δικτατορία
άστατος του Μονταλμπάν ο μεγάλος ύπνος
και ο Πέπε Καρβάλιο στην Αθήνα
υπό στενή παρακολούθηση
να ερευνά τον τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού . . .
Υ.Γ:
Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ενημερώθηκα για το 25ο
τεύχος του ψηφιακού περιοδικό ΕΥΠΛΟΙΑ,
Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ενημερώθηκα για το 25ο
τεύχος του ψηφιακού περιοδικό ΕΥΠΛΟΙΑ,
ένα αντιμιλαταριστικό τεύχος με αξιόλογη και ενδιαφέρουσα
αρθρογραφία που αξίζει το κλικ μας..!
.
2 σχόλια:
Πως γίνεται οι "τυχαίοι θάνατοι"
να συναναστρέφονται πάντα αναρχικούς
είναι ένα βασικό ερώτημά μου,
Rosa Del Foc.
Έλα ντε..! Προφανώς όπως αυτοί που αγαπούν την κοινωνική ελευθερία συχνά υποθηκεύουν την ατομική τους, έτσι και αυτοί που αγαπούν τη ζωή και μάχονται κόντρα στο θάνατο συχνά χάνουν την ίδια τους τη ζωή… Και αν από την πιάτσα Φοντάνα και τον τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού (ονόματι Πινέλι) και την εκτέλεση του Σαλβαδόρ Πουτς Αντίγ στην Βαρκελώνη έχουν περάσει σαράντα και βάλε χρόνια, η κατάργηση της θανατικής ποινής φαίνεται πως δεν αφορά αυτούς που ορθώνουν ανάστημα στην Εξουσία. Οι διοικητικές (οι κατόπιν άνωθεν εντολής δηλ.) εκτελέσεις συνεχίζονται απρόσκοπτα, και δεν αφορούν μόνο αναρχικούς (βλ. π.χ. υπόθεση Χριστόφορου Μαρίνου) αλλά και λεγόμενους «ποινικούς» που όχι μόνο δεν συνεργάστηκαν αλλά ρεζίλεψαν επιπλέον την ελας (ποιος θυμάται τον Σορίν Ματέι ή γιατί άραγε ο Πάσαρης να προτιμά τα μπουντρούμια της Ρουμανίας;)
Στο παρελθόν η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γκονζάλες στην Ισπανία είχε ιδρύσει την GAL -τάγμα θανάτου που αρχικά αυτοπαρουσιαζόταν σαν μία αυτόνομη ομάδα, ενώ αργότερα αποδείχθηκε ότι χρηματοδοτούνταν από το κράτος- η οποία από το 1983 ως το 1987 προχώρησε σε απαγωγές (μία από τις οποίες κράτησε 492 μέρες!) και σκότωσε 27 άτομα, στην πλειοψηφία τους, βάσκους αυτονομιστές. Σήμερα οι αξιωματικοί των GAL αθωώνονται ή αφήνονται ελεύθεροι με εγγύηση…
Μήπως κάτι παρόμοιο προετοιμάζει και ο εξίσου σοσιαλιστής Χρυσοχοϊδης; Πόσο τυχαίος είναι ο θάνατος του Λάμπρου Φούντα; Αυτά και άλλα αμείλικτα ερωτήματα βασανίζουν την αμείλικτη κρίση του ντετέκτιβ Πέπε Καρβάλιο…
Δημοσίευση σχολίου