.
Όλα από κάπου ξεκινάνε, αλλά τι σημασία έχει η αρχή όταν αυτά καταλήγουν σε γενοκτονία και ομαδικούς τάφους; Την θυμάμαι καλά την εποχή, πως να ξεχάσω τον πόλεμο στην Ευρώπη του 20ου αιώνα και τις ελληνικές πολεμικές προετοιμασίες; Παρόλα αυτά υπάρχουν πράγματα που δεν θα 'θελα να θυμάμαι, γεγονότα που 15 χρόνια μετά εξακολουθούν να πονάνε έναν αντιμιλιταριστή κοσμοπολίτη. Και 'μεις εδώ τον πόλεμο γλυτώσαμε ωστόσο όχι μόνο δεν μάθαμε από τα λάθη μας αλλά ακόμα θεωρούμε σωστά τα ελληνοσερβικά μας πάθη και τους βορειοηπειρωτικούς και μακεδονίτικους τσαμπουκάδες μας. Τι ειρωνεία, αλλά αυτά είναι τα γονίδια της φυλής: η λαμογιά και η αρπαχτή, αυτό είναι και το κάρμα ενός έθνους. Κάπως έτσι πιστέψαμε σαν έθνος τότε ότι θα πάρουμε πίσω αλύτρωτες πατρίδες, έτσι πιστεύαμε μέχρι πρότινος ότι κοροϊδεύουμε τους Ευρωπαίους και τους τρώμε κονδύλια, και να η κατάντια της ισχυρής ευρωπαϊκής δύναμης των Βαλκανίων! Γλύτωσε τις σφαγές στο έδαφός της αλλά όχι και τον (οικονομικό) πόλεμο, γλυτώσαμε το ΝΑΤΟ αλλά όχι και το ΔΝΤ, να χαίρεσαι την Ελλάδα σου λοιπόν και πάλι καλά να λες.
Αλλά βρες και κάτι να πεις στα παιδιά των Βόσνιων μουσουλμάνων που μεγάλωσαν στην υγρασία του αίματος και τη σκιά των ομαδικών τάφων. Αν έχεις μεγαλώσει έτσι πως να μην βαφτίσεις το συγκρότημα σου “γενοκτονία”; Κάθε τραγούδι έχει την δική του ιστορία, αλλά αν ένα τραγούδι όπως το “Srebrenica (Never Again)”, έστω και ως αφορμή, σου προκαλεί τόσες σκέψεις και επιπλέον δεν σε αφήνει να ξεχάσεις, τότε μάλλον αξίζει τον κόπο. Και το τραγούδι και η ιστορία.
Ξεκινώ με το τραγούδι [περισσότερα mp3 εδώ, -right click → “save link as” ] και ξεκλέβω χρόνο για να γράψω την ιστορία... Στο μεταξύ αξίζει τον κόπο και ένα -καθεστωτικό μεν αλλά και άκρως κατατοπιστικό δε- ντοκυμαντέρ για την σφαγή της Σρεμπρένιτσα:
Όπως αξίζει τον κόπο ένα κλικ για μια σύντομη εξιστόρηση και μια υπενθύμιση για την πολεμοχαρή ελληνοσερβική συμμαχία εκείνης της εποχής:
«Νοιώθαμε ικανοποίηση όταν σκοτώναμε μουσουλμάνους. Υπήρχαν στιγμές που το γιορτάζαμε για να απομακρύνουμε την ένταση της μάχης». Έλληνας εθελοντής στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ (13-11-2004)
συνεχίζεται...
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου