Θα πρόσθετα πως υπάρχει και η βλακεία,μια υπερμεγέθης κακοήθης βλακεια...απο την άλλη χρειάζεται κριτική στην πιό ανθρώπινη και ανοργάνωτη βλακεία κάποιων στον αντεξουσιαστικό χώρο, που μετέτρεψε το ξεβράκωμα των σταλινικών σε "δράμα" σύγκρουσης..δεν εξομοιώνω πλήρως, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς εξομοιώνω σε ένα βαθύτερο επίπεδο,αφού το αιώνιο θέμα της βίας παίζει έναν ρόλο εδώ..Μπορεί να με θεωρήσεις μικροαστό,αλλά θα πρέπει να ανοίξει η κουβέντα για το θέμα της σύγκρουσης και τα όρια της βίας ή έστω αντι-βίας..
Δεν βιάζομαι να κρίνω και σίγουρα όχι να σε χαρακτηρίσω κάπως Eriugena, και γω κρινόμενος είμαι..! Η συζήτηση που πινανόν αναφέρεις έχει ήδη ανοίξει γενικώς αλλά και ειδικώς στο λινκ του Σινιάλο ("πατρίς, κόμμα, οικογένεια") που παραθέτω... Συμφωνώ πάντως στις πολιτικά άστοχες αντιδράσεις απέναντι στα ΚΝΑΤ αλλά δεν βιάζομαι και να χαρακτηρίσω ως "βλακεία" την (δικαιολογημένη) αγανάκτηση του κόσμου απέναντι τους... Γιατί η χαλιναγώγηση και η βία από το ΠΑΜΕ ξεκίνησε και μάλιστα κυριολεκτικά με την πλάτη των ΜΑΤ. Αν έκαναν συγκέντρωση στην Ομόνοια π.χ, θα τους πείραζε κανείς? Το κοινοβούλιο σε συνεννόηση με την ΕΛ.ΑΣ περιφρουρούσαν, είναι φως φανάρι...
Δε διαφωνώ, οι άνθρωποι είναι απίστευτοι και κατα κάποιο τρόπο πολυ καιρό έχουμε διατηρήσει τη ψυχραιμία μας, ποιοι όμως; υπάρχει μια γενική απέχθεια στον αριστερό χώρο προς το κκε αλλά φυσικά και στους αντεξουσιαστές...όμως μέχρι εκεί.ταυτόχρονα έχουμε σημαντικές διαφορές μεταξύ μας καθώς και με άλλους που είναι απλά δεξιοι αντικομμουνιστές..μύλος Θα έλεγα πως είχαμε μια μεταμοντέρνα αναπαραγωγή της κροστανδίτικης συμμαχίας, η οποία δεν ήταν και τόσο αθώα--αναρχικοί αριστεροι δημοκράτες αλλά και μοναρχικοί(!)-- αν και θα συμμετείχα πάλι και ξανα και παντοτε και υπο οποιεσδήποτε συνθήκες σε μια κροστανδιώτικη συμμαχία...για να μην παρεξηγηθώ.
Ποιοι εμείς..? Εμείς οι δύο που συζητάμε, συντοπίτη Κροστανδιώτη, άντε και στο βάθος του μυαλού μας και ο άμεσος περίγυρος μας. Που συζητάμε πάνω σε ένα κοινωνικό-πολιτικό γεγονός χωρίς να αναιρούμε (και δεν υπάρχει και λόγος) τις διαφορετικές οπτικές των αντιλήψεων μας. Συμφωνούμε σε κάποια βασικά πράγματα και πιθανόν με τον τρόπο του ο καθένας μας να συμπράτταμε και σε μια μελλοντική Κροστάνδη. Γιατί όμως, σώνει και ντε, “συμμαχία”? Γιατί οι πολιτικές (ή και κομματικές ακόμα) ταυτότητες να υπερβαίνουν και να χαρακτηρίζουν τις λαϊκές συνελεύσεις και τα “σοβιέτ” μιας κοινωνικής εξέγερσης ή επανάστασης? Κι απ' την άλλη, οι κοινωνικές συνθήκες δεν παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση των συνειδήσεων? Παίρνοντας σαφή θέση μέσα σε ένα επαναστατικό γεγονός ο όποιος αστός ή συντηρητικός δεν απαρνιέται ταυτόχρονα την τάξη και τα προνόμια του? Άλλωστε και ο Μαρξ και ο Μπακούνιν μόνο προλετάριοι δεν ήταν..!
5 σχόλια:
Θα πρόσθετα πως υπάρχει και η βλακεία,μια υπερμεγέθης κακοήθης βλακεια...απο την άλλη χρειάζεται κριτική στην πιό ανθρώπινη και ανοργάνωτη βλακεία κάποιων στον αντεξουσιαστικό χώρο, που μετέτρεψε το ξεβράκωμα των σταλινικών σε "δράμα" σύγκρουσης..δεν εξομοιώνω πλήρως, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς εξομοιώνω σε ένα βαθύτερο επίπεδο,αφού το αιώνιο θέμα της βίας παίζει έναν ρόλο εδώ..Μπορεί να με θεωρήσεις μικροαστό,αλλά θα πρέπει να ανοίξει η κουβέντα για το θέμα της σύγκρουσης και τα όρια της βίας ή έστω αντι-βίας..
Δεν βιάζομαι να κρίνω και σίγουρα όχι να σε χαρακτηρίσω κάπως Eriugena, και γω κρινόμενος είμαι..! Η συζήτηση που πινανόν αναφέρεις έχει ήδη ανοίξει γενικώς αλλά και ειδικώς στο λινκ του Σινιάλο ("πατρίς, κόμμα, οικογένεια") που παραθέτω... Συμφωνώ πάντως στις πολιτικά άστοχες αντιδράσεις απέναντι στα ΚΝΑΤ αλλά δεν βιάζομαι και να χαρακτηρίσω ως "βλακεία" την (δικαιολογημένη) αγανάκτηση του κόσμου απέναντι τους... Γιατί η χαλιναγώγηση και η βία από το ΠΑΜΕ ξεκίνησε και μάλιστα κυριολεκτικά με την πλάτη των ΜΑΤ. Αν έκαναν συγκέντρωση στην Ομόνοια π.χ, θα τους πείραζε κανείς? Το κοινοβούλιο σε συνεννόηση με την ΕΛ.ΑΣ περιφρουρούσαν, είναι φως φανάρι...
Δε διαφωνώ, οι άνθρωποι είναι απίστευτοι και κατα κάποιο τρόπο πολυ καιρό έχουμε διατηρήσει τη ψυχραιμία μας, ποιοι όμως;
υπάρχει μια γενική απέχθεια στον αριστερό χώρο προς το κκε αλλά φυσικά και στους αντεξουσιαστές...όμως μέχρι εκεί.ταυτόχρονα έχουμε σημαντικές διαφορές μεταξύ μας καθώς και με άλλους που είναι απλά δεξιοι αντικομμουνιστές..μύλος
Θα έλεγα πως είχαμε μια μεταμοντέρνα αναπαραγωγή της κροστανδίτικης συμμαχίας, η οποία δεν ήταν και τόσο αθώα--αναρχικοί αριστεροι δημοκράτες αλλά και μοναρχικοί(!)-- αν και θα συμμετείχα πάλι και ξανα και παντοτε και υπο οποιεσδήποτε συνθήκες σε μια κροστανδιώτικη συμμαχία...για να μην παρεξηγηθώ.
Ποιοι εμείς..? Εμείς οι δύο που συζητάμε, συντοπίτη Κροστανδιώτη, άντε και στο βάθος του μυαλού μας και ο άμεσος περίγυρος μας. Που συζητάμε πάνω σε ένα κοινωνικό-πολιτικό γεγονός χωρίς να αναιρούμε (και δεν υπάρχει και λόγος) τις διαφορετικές οπτικές των αντιλήψεων μας. Συμφωνούμε σε κάποια βασικά πράγματα και πιθανόν με τον τρόπο του ο καθένας μας να συμπράτταμε και σε μια μελλοντική Κροστάνδη. Γιατί όμως, σώνει και ντε, “συμμαχία”? Γιατί οι πολιτικές (ή και κομματικές ακόμα) ταυτότητες να υπερβαίνουν και να χαρακτηρίζουν τις λαϊκές συνελεύσεις και τα “σοβιέτ” μιας κοινωνικής εξέγερσης ή επανάστασης? Κι απ' την άλλη, οι κοινωνικές συνθήκες δεν παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση των συνειδήσεων? Παίρνοντας σαφή θέση μέσα σε ένα επαναστατικό γεγονός ο όποιος αστός ή συντηρητικός δεν απαρνιέται ταυτόχρονα την τάξη και τα προνόμια του? Άλλωστε και ο Μαρξ και ο Μπακούνιν μόνο προλετάριοι δεν ήταν..!
σωστά,έτσι που το έθεσες δεν διαφωνώ..
Δημοσίευση σχολίου