.
Αν με επισκεπτόσουν, λέει, έτσι ξαφνικά
θα σου άνοιγα την πόρτα δίχως δισταγμό
και μαζί μ' αυτήν την αγκαλιά μου
Ίσως μόνο μια αμήχανη στιγμή και μια συγνώμη
δήθεν “για την ακαταστασία”,
δικαιολογίες δηλαδή του εαυτού
“δεν σε περίμενα” ή κάποιο τέτοιο ψέλλισμα
κι ακόμα “βολέψου εσύ, πάω να ρίξω κάτι επάνω μου”,
ξέρεις αλλά μην το πεις,
να κρύψω το γυμνό μου χτυποκάρδι
Αν με επισκεπτόσουν, λέει, έτσι ξαφνικά
θα μ' έπιανες στα πράσα να ερωτοτροπώ
με τη νικοτίνη της αναμονής
και την κλεισούρα των γραπτών μου
κι όμως θα σε υποδεχόμουνα με το πιο λαμπρό χαμόγελο
και το πιο μεθυστικό άρωμα μου
Θα σε κέρναγα κουβεντούλα και κρασί
και μετά αν ήθελες ένα φιλί, ένα μασάζ, έναν οργασμό
ή και τα τρία ακόμα κι επί τρία
και για επιδόρπιο γλυκό και μια ταινία
Αν με επισκεπτόσουν έτσι ξαφνικά,
σήμερα όμως,
αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα
.
3 σχόλια:
Νομίζω πως είμαι ερωτευμένη με την προσμονή που περιγράφεις.
Υπέροχο.
Τις καλησπέρες μου!
νομίζω ότι είναι καιρός να αρχίσουμε να ερωτευόμαστε και τον άνθρωπο πίσω από την προσμονή...
εγώ θα ήθελα, αν τον επισκεπτόμουν έτσι ξαφνικά, να μην ένιωθε καμία αμηχανία, να μην έψαχνε καμία δικαιολογία για τίποτα, να μην έκρυβε κανένα χτυποκάρδι, να με υποδεχόταν χωρίς όρους και με το πιο λαμπρό του χαμόγελο, το πιο μεθυστικό του άρωμα και την πιο τρυφερή του αγκαλιά.
αλλά όχι σήμερα μόνο...
...Η στιγμή είναι χρόνος αλλά δεν είναι ο χρόνος, η αναμονή δεν μπορεί να είναι ο ερωτάς και κάθε αναμονή δεν μπορεί να είναι ίδια με την προηγούμενη ή την επόμενη της... Ούτε καν εμείς οι ίδιοι δεν παραμένουμε ίδιοι αφού μας αλλάζουν οι στιγμές, οι χρόνοι, οι αναμονές, οι έρωτες μας... Σκέφτομαι πάνω σε αυτά που γράφετε, χάρηκα που ήρθατε και που τα λέτε, συνεχίστε..! Και εύχομαι στους δυό σας να ζήσετε αυτό που ποθείτε, σας φιλώ..!
Δημοσίευση σχολίου