Εγώ, ο Χάμφρευ Μπόγκαρτ, καταλήγω...

.

Καλώς ή κακώς, κυρίες και κύριοι, το κάπνισμα αφορά μια προσωπική επιλογή, δηλητηριασμένη σαφώς από το μάρκετινγκ της καπνοβιομηχανίας, δεν αντιλέγω... Και υπάρχει μια διαλεκτική αλυσίδα που οδηγεί στην γενική απαγόρευση. Η δικαστική κόντρα μεταξύ καπνοβιομηχανίας και ασφαλιστικών εταιριών (με τη νίκη των δεύτερων) ξεκίνησαν την αντικαπνιστική υστερία... Ο θεαματικός κόσμος πλέον προτάσσει τη μόδα της υγείας και εκεί είναι που βρίσκει έδαφος και η αντικαπνιστική προπαγάνδα. Οι ασφαλιστικές εταιρίες μαζί με τα υπουργεία υγείας και πρόνοιας τι προτάσσουν? Περικοπές, περικοπές και περικοπές... με άμεσο στόχο όχι μόνο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους αλλά και την πλήρη ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της υγείας. Το νέο ιατρικό δόγμα της εξατομίκευσης αφορά κυρίως τις παροχές και λιγότερο τις θεραπείες. Εν ολίγοις όποιος έχει λεφτά αγοράζει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όποιος δεν έχει πεθαίνει, τόσο απλά! Η απαγόρευση του καπνίσματος στοχεύει στην ποινικοποίηση της ασθένειας και απαλλάσσει τις εταιρίες από τα κονδύλια γενικών -κοινωνικών- παροχών. Το παράδειγμα των ΗΠΑ είναι χαρακτηριστικό: καπνίστης=υπεύθυνος για τον καρκίνο=δεν χειρουργείται με δημόσια έξοδα..!

Νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού, ποιος αμφιβάλλει για την ισχύ των ασφαλιστικών και των φαρμακευτικών εταιριών? Και το κράτος υπάρχει μόνο για να προστατεύει τα συμφέροντα των ισχυρών? Η απαγόρευση του τσιγάρου έρχεται σαν συνέχεια μιας σειράς άλλων ποινικοποιήσεων (του νέου κοκ, της αλληλεγγύης, της ελεύθερης-διαδυκτιακής διακίνησης μουσικού κ.α. υλικού, της κουκούλας, συνθημάτων κλπ) που στοχεύουν στον μοριακό έλεγχο των υπηκόων και στην υιοθέτηση μιας εξατομικευμένης και πιο παθητικής στάσης ζωής. Περιορίζοντας τις όποιες προσωπικές επιλογές των υπηκόων του το κράτος μεγεθύνει τον έλεγχο της κοινωνίας. Και προωθώντας τη ρουφιανιά ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο.

Ο νέος μεσαίωνας είναι ήδη εδώ και η νέα ιερά εξέταση
φορά τον υποκριτικό μανδύα της αντικαπνιστικής εκστρατείας:
"Στην πυρά! Στο όνομα της Υγείας, σταυρώστε τους καπνιστές!"

Είπα και ελάλησα!
Και αν κάποιος μου τραγουδήσει Καρβέλα,
το τσιγάρο ή εγώ, θα τον χαστουκίσω διπλά!
Και για το τραγούδι και για τον Καρβέλα!!!
Το ζήτημα, μωρό μου, είναι ένα:
ή το κράτος ή εγώ..!
Τελεσίγραφο! Τέλος!
Πετάγομαι για ένα τσιγάρο,
Καζαμπλάνκα..!
.