9/1/11

[ Πιονέροι Λιποτάκτες ]

.

 Δεν πα' να τους δείχνουν εκείνοι από ψηλά σαν πιόνια στην πολιτική σκακιέρα, ποτέ τους δεν θέλησαν αυτοί να γίνουν υπηρέτες ανακτόρων. Δεν πα' να αναλύουνε τα όνειρα του πλήθους, μήπως ποτέ θα ελέγξουν χωριστά του καθενός τη σκέψη; Και ας καταγράφονται κινήσεις και πατήματα, ο νους δεν συλλαμβάνεται. Ο φόβος της ανατροπής χτίζει φράχτες και ιδρύματα, όμως κανένα σύστημα ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει έστω έναν τρελό στο σκάκι.

Ας θέλουνε λοιπόν εκείνοι να προχωρούν με τους κανόνες, αυτοί σβήνουν τα νταμάκια όπου πατούν. Ακόμα και αν στριμώξει κάποιον ο αξιωματικός μέχρι εκεί που πάτησε, αυτός ο κάποιος, δεν γίνεται παιχνίδι. Αυτοί δεν επιτίθονται ευθέως στον βασιλιά αλλά στην Εξουσία του, με τα σβησμένα τετράγωνα τού περιορίζουν τις κινήσεις, ωθώντας τον μαζί με την αυλή στο περιθώριο ή την πολιτική χρεωκοπία.

Άσε τους από πάνω να νομίζουν ότι η γη είναι επίπεδη με ασπρόμαυρα κουτάκια και να διαβάζουν τον καιρό με χρηματιστηριακά διαγράμματα. Μονάχα αυτοί, οι λιποτάκτες πιονέροι, εκτιμούν τους κύκλους της Ιστορίας και μόνο αυτοί ξέρουν να χορεύουν τον χορό της βροχής από πέτρες.



[ αφαιρετική σκέψη με συγκεκριμένη αφορμή: στον Χρήστο Π. ]
.
                                                                 Υ.Γ: Free Marie Meyer

9 σχόλια:

υμνωδος είπε...

Ο ορός της οργής, Del Foc, ακόμα σιγοβράζει...
Και αρχικά αυτό συνεπάγεται καθυστέρηση του χορού... δυστυχώς

Rosa Del Foc είπε...

Αρκεί που εκεί που πάτα κανείς να μην φυτρώνει Εξουσία: η κίνηση στα τείχη μας είναι απαραίτητη..! Και κάθε πράγμα στον καιρό του -και ο χορός τον Αύγουστο..!

Καλώς όρισες ξανά..!

υμνωδος είπε...

Σου χαλάω, βέβαια, την ψευδαίσθηση
αλλά πες μου, σε παρακαλώ, Rosa Del Foc,
η εξουσία, κατά τη γνώμη σου,
δεν έχει περάσει στο DNA μας
εδώ και τόσα χρόνια που περπατάμε όρθιοι;
Τι θέλω να πω;
Πως όλοι ασκούμε εξουσία...
απλώς κάποιοι την προτιμούν γυμνή
και κάποιοι άλλοι καμουφλαρισμένη.
Ο πυρήνας παραμένει αμετάβλητος.

Rosa Del Foc είπε...

Μην στεναχωριέσαι Υμνωδέ, δεν μου χαλάς κάτι. Και αν υπάρχει κάποια ψευδαίσθηση αυτή μάλλον έχει να κάνει με τον μύθο μιας πανίσχυρης και πανταχού παρούσας Εξουσίας που μας κάνει είτε κοινωνούς είτε συνένοχους της. Και ο μύθος προϋπήρχε της γέννησης μας, γαλουχηθήκαμε μ' αυτόν και σαφέστατα υπάρχουν και αλλοτρίωση και αντιφάσεις. Ως εκεί όμως. Κουβαλώ τις αντιφάσεις μου και προσπαθώ να τις λύσω, στην κατεύθυνση της Ελευθερίας. Αν δεχτώ ότι αυτές πέρασαν στο ανθρώπινο DNA τότε θα πρέπει να αποδεχτώ και τον Ολοκληρωτισμό, την Ευγονική, την Άρια Φυλή ή ακόμα και το Μatrix..! Υπάρχουν κέντρα εξουσίας και εκεί είναι θέμα συνείδησης το εάν κάποιος θα ενταχθεί σε αυτά, απροκάλυπτα ή καμουφλαρισμένα. Όπως θέμα συνείδησης είναι και η στάση ζωής που επιλέγουμε, π.χ Καριέρα? Ο προϊστάμενος ασκεί εξουσία, κανείς όμως δεν σε υποχρεώνει να γίνεις τέτοιος. Αρνείσαι το ρόλο και μπλοκάρεις ένα πεδίο άσκησης της. Αρνείσαι πχ και την ιδιοκτησία και μπλοκάρεις και ένα ακόμα μέρος της, δεν μπορείς ν' ασκήσεις εξουσία στον ενοικιαστή, κοκ. Υπάρχει ροή στην καθημερινότητα μας και για να λειτουργήσει το σύστημα εντολής-υπακοής που αναπαράγει την εξουσία χρειάζεται όλα του τα γρανάζια, στο χέρι μας είναι αν θα δεχτούμε να κάνουμε το γρανάζι ή όχι. Ή για να ξαναγυρίσω στα αφαιρετικά σχήματα που προκάλεσαν αυτό το διάλογο, επειδή η σκακιέρα προϋπήρχε εμείς δηλαδή τώρα πρέπει να κάνουμε και τα πιόνια?

υμνωδος είπε...

Θ' αποφύγω να σχολιάσω τα γραφόμενα.
Αν όμως σε προκαλούσα να ξεκινήσεις την παρατήρηση
από τις ενδο-σχέσεις, Rosa Del Foc,
θα το θεωρούσες απαίτηση;

Rosa Del Foc είπε...

Ακόμα και αν τη θεωρούσα “απαίτηση” και πάλι έχω ελευθερία επιλογής, να δεχτώ ή όχι -άρα δεν θα μπορούσα να την εκλάβω και ως “εξουσιασμό”. Και θα αποδεχτώ την πρό(σ)κληση σου, σαν ελεύθερη συμφωνία μεταξύ ελεύθερων ανθρώπων. Αν βέβαια κατάλαβα σωστά την προτροπή και αν όντως μετατοπίζουμε την συζήτηση στο πεδίο των ανθρώπινων-διαπροσωπικών σχέσεων. Εκεί όπου για να μην φυτρώνει Εξουσία είναι απαραίτητη προϋπόθεση η ισοτιμία και η αμοιβαιότητα, η ελευθερία και η αλληλεγγύη...

Νωρίτερα επέμεινα στα της κοινωνίας κυρίως γιατί τέτοια ήταν και η αφορμή (η προφυλάκιση δηλαδή του Χρήστου Π.)...

υμνωδος είπε...

Ναι, έχεις δίκιο.
Μην το εκλάβεις, σε παρακαλώ, ως ασέβεια
απέναντι στον Χρήστο Π.
Απλώς, θεωρώ πως ο πυρήνας της εκάστοτε εξουσίας
βρίσκεται σε εσώτερα στρώμματα
και μάλλον η σκέψη αυτή με παρέσυρε αλλού.
Ευχαριστώ, RvD...

Ανώνυμος είπε...

No problem, no comment!
;-)

http://2.bp.blogspot.com/_f94-qQfDtDk/TTAq9n4CdWI/AAAAAAAAAP0/b4DXYEOoYlc/s1600/matrix.jpg

ΡδΦ

Rosa Del Foc είπε...

Και οι (αντι)τρομοκρατικές συνομωσίες συνεχίζονται, βλ. ΥστερόΓραφο...