(F)ACTA:

 

το μήνυμα στο μπουκάλι αφηγείται:

νότες, χρώματα, εικόνες, λέξεις
από τα έγκατα της μοναξιάς στα πέλαγα του κόσμου
μηνύματα σε μπουκάλι αγνώστου παραλήπτη
για την έσχατη ανάγκη της δημιουργίας και της επαφής,
της γνώσης, της ανταλλαγής και των συναισθημάτων
εδώ μιλάμε, μα οι έμποροι κι οι αστυνόμοι θα έρθουν
να μας βρουν και θ' ανακρίνουν, θα ρωτούν για τη μποτίλια:
"όχι κύριε, τι κι αν είσαι ναυαγός, ότι κι αν είσαι δηλαδή
το νόμο δεν τον ενδιαφέρει, ούτε το μήνυμα τον αφορά,
πλήρωσες δικαιώματα και φπα για το μπουκάλι;"

Σε τούτο το ντουνιά πνευματική ιδιοκτησία
διεκδικούν οι φελλοί και τα μπουκάλια
και τα πνευματικά δικαιώματα
δώρα άδωρα και άτοπος κρανίου τόπος 

[ 27/3/10 ]

 

Y.Γ: Η Ελλάδα υπέγραψε την αμφιλεγόμενη συνθήκη ACTA για την πνευματική ιδιοκτησία

[ Χαοτικά ]

Μη φυλάγεσαι από την αταξία

είναι ευφυής

Η τάξη είναι αγκύλωση Φυλάξου

Η τάξη στο ανατομείο

Ψάξε μέσα της για νεοπλάσματα

για άτυπα κύτταρα αριθμού

για συμφύσεις χωροχρόνου

Το Χάος σηματοδοτεί δε λέει

                                    ... ... ...

                                      ... ... ...

Τα νετρίνια δεν έχουν τίποτα που να μετριέται
το μόνο που μπορούν είναι που καταδιώκουν τ' όνομά τους
οι πλανήτες να ψήνουνται στο ερυσίπελας
το ανθηρό εκτόπλασμα του εγώ
να πέφτει σε πληθυντικούς εγείς εγών
κι ο λαμπαδίας βήμα χήνας στο λιθόστρωτο

Ώ άγρια νοημοσύνη του Χάους
τα όρια τα όρια
το άνευ

...

..

.

[ Έκτωρ Κακναβάτος ]

[ Αντίστροφη Μέτρηση ]

 

...μονομιάς,

                   χωρίς ερωτηματικά και απόκριση,

σαν πέταλα μαργαρίτας,

μάδησα τα βέλη του χάους!

[ αν υπήρξαν ποτέ θεοί δεν θα ΄καναν το ίδιο; ]

...χωρίς αρχή
                                       και τέλος,

έτσι όπως σαν φίδι κουλουριάζεται κανείς

γύρω από την καρδιά του,

άψογη συμμετρία της σύγχυσης,

κύκλος τέλειος, σπασμοί της μήτρας

Και από το επίκεντρο του σεισμού του

αιμάτινα εκτοξεύονται ακτινωτά

οκτώ αόρατα βέλη

στοχεύοντας όλες τις διευθύνσεις και τις δυνατότητες

όλα τα φεγγάρια και τους ήλιους

  

...και την εκρηκτική 

                        στιγμή εκμηδενισμού

ένας θνητός θεός, ένας διάττοντας αστέρας

γεννιέται και πεθαίνει τρισευτυχισμένος:

έχει όλες τις κατευθύνσεις εξέλιξης στα χέρια του

και με καμιά δεν μένει...

...Παρθενογένεση 

                     και αυτοκαταστροφή:

ένας προδότης ήλιος σε μια ερωτευμένη νύχτα

.

γ υ ν α ί κ α :

Στον καθρέφτη του χρόνου αγνώριστα τα πρόσωπά μας
οι αιώνες σβήσαν με τη σκόνη τους τα ονόματά μας
κραυγές αγωνίας και πόνου παγώσαν στη σιωπή
το μισό του ουρανού χωρίς ταυτότητα, χωρίς φωνή.


Σαν αναπαραγωγικές μηχανές γεννοβολάμε τα παιδιά μας
σε ρόλους μάνας, αδερφής, πόρνης, Παναγίας, Μαγδαληνής
ζούμε χωρίς να ορίζουμε τα ίδια τα κορμιά μας
κάτω απ' την πίεση μιας σάπιας ηθικής,


Εύα, πλευρό του Αδάμ, υπεύθυνη για την πτώση της ανθρωπότητας
Το σώμα σου είναι το πεπρωμένο σου στην τάξη της πατριαρχίας
Η θρησκεία δίκασε τον έρωτά σου σα δύναμη σατανική
Η επιστήμη σε στιγμάτισε, υστερική και ανισόρροπη


Σαν αναπαραγωγικές μηχανές γεννοβολάμε τα παιδιά μας
σε ρόλους μάνας, αδερφής, πόρνης, Παναγίας, Μαγδαληνής
ζούμε χωρίς να ορίζουμε τα ίδια τα κορμιά μας
κάτω απ' την πίεση μιας σάπιας ηθικής,


Διαιωνίζουμε το σύστημα...


Γυναίκα, κομματιασμένη εικόνα
Άνθρωπος, ψάχνω το αληθινό σου πρόσωπο
μα δε σε βρίσκω πουθενά
Άνεργη, πόρνη, καθημερινή γυναίκα.


Παντού τριγύρω σπίτι, χείλη, χέρια, πόδια
Φανταχτερά προϊόντα που πρέπει να αγαπήσεις
Ζωή ονειρεμένη σαν στις διαφημίσεις
μόνο που τα προϊόντα δεν ξέρουν να αγαπούν


Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΣΑΣ
ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΣΑΣ
ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ


ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΝΟΜΟΥΣ
ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΣΕΒΕΣΤΕ ΙΣΟΤΙΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ...


Παγιδευμένη στον ιστό της ματαιότητας
στο μύθο της αιώνιας θηλυκότητας
σ' ένα ξένο σώμα που πασχίζεις να αλλάξεις
τ' ανδρικό τοπίο σε δοχείο ηδονής


Αντικείμενο φύσης μαζί και φαντασίωση
υπηρέτρια παιδιών και συζύγων.
Σ' ένα κόσμο που σου δίνει διαταγές
και σε πνίγει σε αμέτρητες σιωπές.


Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΣΑΣ
ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΣΑΣ
ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ


ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΝΟΜΟΥΣ
ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΣΕΒΕΣΤΕ ΙΣΟΤΙΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ... 

Ολοκληρώνεσαι σαν είσαι μέρος.

Το αληθινό ταξίδι είναι η επιστροφή:

...είχαν κάνει λάθος αρνούμενοι την ιστορία τους, αρνούμενοι την δυνατότητα επιστροφής. Ο εξερευνητής που δεν επιστρέφει ή δεν στέλνει πίσω τα σκάφη του να διαδώσουν τον θρύλο του, δεν είναι εξερευνητής, είναι τυχοδιώκτης, και οι γιοι του γεννιούνται στην εξορία...

Ursula Le Guin

-απο τον Αναρχικο των δυο Κοσμων

Χωρίς στολές και κράνη

ανυπότακτοι αδέρφια μας

κολομβιάνοι!

CONTRA EL RECLUTAMIENTO FORZADO:

 

¡INSUMISIÓN!

Ενάντια στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία:  

ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ!

 

«Η εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού, 

από τους στρατιώτες έως τα υψηλόβαθμα στελέχη, τους μετατρέπει 

αναγκαστικά σε εχθρούς του λαού και της κοινωνίας»  

Μιχαήλ Μπακούνιν

Για άλλη μια φορά, την Τρίτη, 13 Δεκέμβρη 2011, το κολομβιανό κράτος, επικεφαλής των κατασταλτικών στρατιωτικών του δυνάμεων, κάλεσε χιλιάδες νέους να πιαστούν στα νύχια του προκειμένου να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις της «δημοκρατίας». Βασανιστικές ουρές, δάκρυα απαρηγόρητων πατεράδων και μανάδων, διαφθορά όπως μονάχα το κράτος ξέρει πώς να παράγει κι ένας δολοφονικός μηχανισμός που θρέφει τον εαυτό του είναι τα μόνα πράγματα που μπορούμε να σκεφτούμε αυτή την καινούργια μέρα.

Για μας, τους ελευθεριακούς, η στρατιωτική θητεία –υποχρεωτική ή μη– πρέπει ν’ αφανιστεί, όπως και κάθε άλλος ιεραρχικός και/ή μόνιμος πολιτικός-στρατιωτικός μηχανισμός. Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και σταθμά: η επανάσταση που θέλουμε (η κοινωνική) θα πρέπει να παλέψει κατά του Κεφαλαίου για τη λευτεριά, την ισότητα και τη δικαιοσύνη, επομένως δεν μπορεί να γίνει ένας αγώνας που αρνείται την κοινωνική ελευθερία του ατόμου, ούτε κι ιεραρχικός, πόσω μάλλον ένας αγώνας που θυσιάζει τα μέσα για τους σκοπούς. Σε αυτό το πνεύμα, αρνούμαστε να υποβάλουμε τους εαυτούς μας στο κράτος της δεξιάς, αλλά και στην αριστερή αντιπολίτευση, της οποίας μοναδικός σκοπός είναι η αρπαγή της εξουσίας.

Ακολουθώντας αυτό το σκεπτικό, θα πρέπει ν’ αντιλαμβανόμαστε τη στρατοκρατία ως φυσική βίαιη έκφραση του καπιταλισμού και του κράτους, το εργαλείο μέσω του οποίου καταστέλλονται οι κοινωνικοί αγώνες του λαού. Θα πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι ο μιλιταρισμός νομιμοποιείται και ηθικοποιείται από την ίδια κυβέρνηση που κάνει την καταπίεση την οποία ασκεί να φαίνεται στα μάτια του κόσμου ως έννοια που υπερβαίνει καθετί φυσικό (όπλα, φαντάρους, στρατιωτικές υποδομές κ.ο.κ.) και μετατρέπεται σε βίαιες δεξιότητες και διακρίσεις που προκαλούνται από την αστική τάξη (όπως σπισισμός, σεξισμός, ρατσισμός κ.λπ.), οι οποίες με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη της κρατικής «επιβολής του νόμου», ολοκληρώνοντας έτσι τον αυτοκαταστροφικό κύκλο του καπιταλισμού.

Με τον τρόπο αυτόν, το κράτος βάζει τα όπλα του στα χέρια του λαού (ιδίως της νεολαίας) για να καταστείλει τον ίδιο το λαό και τους αγώνες. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να συμπληρώσει τις τάξεις του στρατού με άνεργους νέους, χωρίς σπουδές, από λαϊκά στρώματα κι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Για το λόγο αυτόν, ο αντιμιλιταριστικός αγώνας πρέπει επίσης να είναι ο αγώνας των από τα κάτω εναντίον των από πάνω κι ισχυρών.

Πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα για την πλήρη κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, αλλά με όραμα πάντοτε στραμμένο στον αφανισμό του στρατού, της αστυνομίας και του κράτους. Η αντίρρηση συνείδησης, ως αντιμιλιταριστικό μέσο, πρέπει να παραμείνει διαδεδομένη και να υποστηρίζεται από τον αναρχισμό, τονίζοντας πως είναι μία από τις πολλές δηλώσεις της ανυποταξίας προς οποιαδήποτε κυβέρνηση, μία από τις πολυάριθμες εκφράσεις του κοινωνικού αγώνα όπου βρισκόμαστε.

Τέλος, καλούμε σε ενεργό –κι όχι παθητικό– αντιμιλιταρισμό, που να ’ναι ελευθεριακός και, πάνω απ’ όλα, να συνδέεται με το λαϊκό αγώνα, την ταξική πάλη, τον αγώνα για πλήρη κι αναπόσπαστη ελευθερία.

Colectivo Libertario Thrash Iria (Κολομβία)

μτφ: contra info

[ Πικρή Γενιά, #8 ]

Οι παρανοϊκοί μάς έστεψαν εγκληματίες

Και οι ορδές παραδομένες μας κλωτσάνε

Συμπιεσμένες στη δουλειά

Μ' έναν αφέντη αρχηγό και τιμωρό και πάντα ίδιο

Κάτω απ' τις μασχάλες τους κρατάνε τις ποινές

στους δείχτες τους πλεγμένες αιτιάσεις

Για εμάς, για τους τρόπους μας

την επιβίωση και τη ζωή μας

Έχουν υφαντά κουστούμια οίκων ακριβών

παχιές γραβάτες σα θηλιές λαών

δύσοσμη σάρκα απ' τους ανθρώπους, που έστειλαν στον τάφο

Δακτυλίδια παραφορτωμένοι

του κύρους,

ενδείξεις ανίατης σοφίας

Σίγουροι και με κρυφή ελπίδα για το δικό μας λάθος

και για το πόσο απαραίτητοι μας είναι

Παντού μας γυρεύουν για να μας εξετάσουν

Ειδήμονες τα όργανα να βγάλουν

τα παραστήματα μας να μετρήσουν

κι από μας να φυλάξουν

Καραδοκούν

πληγές να μας ανοίξουν για να 'χουν κάτι να γιατρεύουν

καλά να μας θρέψουν για να 'χουν κάτι να τους θρέψει

να μας οχυρώσουν για να 'χουν δραπέτες στο κυνήγι

να μας μπερδέψουν για να δώσουν λύσεις

Αυτοί οι παρανοϊκοί που ορέγονται τη νιότη μας

τις ιαχές των ηδονών

και των ξανθών μας ήλιων

Πάρτε τα κιτάπια τους, τα νομοθετήματά τους

κι όλη τη γέννα του άδικού τους!

Κοπανίστε τους!

Ώσπου να σπάσουν τα κάγκελα

κι όρθιο ούτε ένα έδρανο,

ούτε μια διαταγή,

ούτε μια συμβουλή τους να μη μείνει!

Δική μας η ζωή!

Δικό μας το κεφάλι

κι αν θέλουμε το τρώμε!

[ Νικολέττα Κατσαρή ]

2012 Σκαλιά

.

[ Long Way to the Sun ]

.

2012 Αρνήσεις

.

[ wallpaper calendar ]

.