ανυπότακτοι αδέρφια μας
κολομβιάνοι!
CONTRA EL RECLUTAMIENTO FORZADO:
¡INSUMISIÓN!
Ενάντια στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία:
ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ!
«Η εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού,
από τους στρατιώτες έως τα υψηλόβαθμα στελέχη, τους μετατρέπει
αναγκαστικά σε εχθρούς του λαού και της κοινωνίας»
Μιχαήλ Μπακούνιν
Για άλλη μια φορά, την Τρίτη, 13 Δεκέμβρη 2011, το κολομβιανό κράτος, επικεφαλής των κατασταλτικών στρατιωτικών του δυνάμεων, κάλεσε χιλιάδες νέους να πιαστούν στα νύχια του προκειμένου να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις της «δημοκρατίας». Βασανιστικές ουρές, δάκρυα απαρηγόρητων πατεράδων και μανάδων, διαφθορά όπως μονάχα το κράτος ξέρει πώς να παράγει κι ένας δολοφονικός μηχανισμός που θρέφει τον εαυτό του είναι τα μόνα πράγματα που μπορούμε να σκεφτούμε αυτή την καινούργια μέρα.
Για μας, τους ελευθεριακούς, η στρατιωτική θητεία –υποχρεωτική ή μη– πρέπει ν’ αφανιστεί, όπως και κάθε άλλος ιεραρχικός και/ή μόνιμος πολιτικός-στρατιωτικός μηχανισμός. Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και σταθμά: η επανάσταση που θέλουμε (η κοινωνική) θα πρέπει να παλέψει κατά του Κεφαλαίου για τη λευτεριά, την ισότητα και τη δικαιοσύνη, επομένως δεν μπορεί να γίνει ένας αγώνας που αρνείται την κοινωνική ελευθερία του ατόμου, ούτε κι ιεραρχικός, πόσω μάλλον ένας αγώνας που θυσιάζει τα μέσα για τους σκοπούς. Σε αυτό το πνεύμα, αρνούμαστε να υποβάλουμε τους εαυτούς μας στο κράτος της δεξιάς, αλλά και στην αριστερή αντιπολίτευση, της οποίας μοναδικός σκοπός είναι η αρπαγή της εξουσίας.
Ακολουθώντας αυτό το σκεπτικό, θα πρέπει ν’ αντιλαμβανόμαστε τη στρατοκρατία ως φυσική βίαιη έκφραση του καπιταλισμού και του κράτους, το εργαλείο μέσω του οποίου καταστέλλονται οι κοινωνικοί αγώνες του λαού. Θα πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι ο μιλιταρισμός νομιμοποιείται και ηθικοποιείται από την ίδια κυβέρνηση που κάνει την καταπίεση την οποία ασκεί να φαίνεται στα μάτια του κόσμου ως έννοια που υπερβαίνει καθετί φυσικό (όπλα, φαντάρους, στρατιωτικές υποδομές κ.ο.κ.) και μετατρέπεται σε βίαιες δεξιότητες και διακρίσεις που προκαλούνται από την αστική τάξη (όπως σπισισμός, σεξισμός, ρατσισμός κ.λπ.), οι οποίες με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη της κρατικής «επιβολής του νόμου», ολοκληρώνοντας έτσι τον αυτοκαταστροφικό κύκλο του καπιταλισμού.
Με τον τρόπο αυτόν, το κράτος βάζει τα όπλα του στα χέρια του λαού (ιδίως της νεολαίας) για να καταστείλει τον ίδιο το λαό και τους αγώνες. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να συμπληρώσει τις τάξεις του στρατού με άνεργους νέους, χωρίς σπουδές, από λαϊκά στρώματα κι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Για το λόγο αυτόν, ο αντιμιλιταριστικός αγώνας πρέπει επίσης να είναι ο αγώνας των από τα κάτω εναντίον των από πάνω κι ισχυρών.
Πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα για την πλήρη κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, αλλά με όραμα πάντοτε στραμμένο στον αφανισμό του στρατού, της αστυνομίας και του κράτους. Η αντίρρηση συνείδησης, ως αντιμιλιταριστικό μέσο, πρέπει να παραμείνει διαδεδομένη και να υποστηρίζεται από τον αναρχισμό, τονίζοντας πως είναι μία από τις πολλές δηλώσεις της ανυποταξίας προς οποιαδήποτε κυβέρνηση, μία από τις πολυάριθμες εκφράσεις του κοινωνικού αγώνα όπου βρισκόμαστε.
Τέλος, καλούμε σε ενεργό –κι όχι παθητικό– αντιμιλιταρισμό, που να ’ναι ελευθεριακός και, πάνω απ’ όλα, να συνδέεται με το λαϊκό αγώνα, την ταξική πάλη, τον αγώνα για πλήρη κι αναπόσπαστη ελευθερία.
μτφ: contra info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου