Μ ε σ ο υ ρ α ν ί ς

.

.

Μια ζωή στους ηττημένους
περήφανοι
μετά τον εμφύλιο
οι δρόμοι τους θεωρητικά χωρίζουν
άλλος στην ποίηση
και άλλος στην πολιτική φιλοσοφία

Αίμα και ιδανικά αλησμόνητα
αυτοεξόριστοι πλέον
σε έναν κόσμο
που κυοφορεί νέους κόσμους
και ολοένα αποβάλλει

Απομονωμένοι επιμένουν
ήττα στην ήττα
λέξη στη λέξη
στίχο στο στίχο
μέχρι την τελική νίκη

Χωρίς σχεδόν ποτέ να περιλαμβάνονται
στα πλάνα όσων περιλαμβάνουν
κουστουμαρισμένα πολιτικά μνημόσυνα
και ιδιοτελείς επικήδειοι επιπέδου
ασφαλής μετά θάνατον αναγνώριση
σε ζωές συστηματικά περιθωριοποιημένες

Έχουν γνώση οι φύλακες
και με ακριβή ρυθμό μας εγκαταλείπουν
άγνωστο πόσοι μας απέμειναν
να θυμίζουν έστω την αρχή
μιας γενικευμένης πτώσης

Και ούτε καν μια ειλικρινής ωδή
στη νικημένη γενιά του Μεσοπολέμου
τέτοια αχαριστία
.

.