21/1/12

[ Αντίστροφη Μέτρηση ]






 
...μονομιάς,
                   χωρίς ερωτηματικά και απόκριση,
σαν πέταλα μαργαρίτας,
μάδησα τα βέλη του χάους!








...χωρίς αρχή
                                       και τέλος,
έτσι όπως σαν φίδι κουλουριάζεται κανείς
γύρω από την καρδιά του,
άψογη συμμετρία της σύγχυσης,
κύκλος τέλειος, σπασμοί της μήτρας

Και από το επίκεντρο του σεισμού του
αιμάτινα εκτοξεύονται ακτινωτά
οκτώ αόρατα βέλη
στοχεύοντας όλες τις διευθύνσεις και τις δυνατότητες
όλα τα φεγγάρια και τους ήλιους






  
...και την εκρηκτική 
                        στιγμή εκμηδενισμού
ένας θνητός θεός, ένας διάττοντας αστέρας
γεννιέται και πεθαίνει τρισευτυχισμένος:
έχει όλες τις κατευθύνσεις εξέλιξης στα χέρια του
και με καμιά δεν μένει...







...Παρθενογένεση 
                     και αυτοκαταστροφή:

ένας προδότης ήλιος σε μια ερωτευμένη νύχτα
.

1 σχόλιο:

Imaginary City είπε...

"ένας προδότης ήλιος σε μια ερωτευμένη νύχτα"...τι ωραίος στίχος. Και τι ωραία σχέδια!