[ έρως ανίκατε plasma ]

. .

. . . :

.

Ως το τέλος συνεπής
σε όλα του
ακόμα και στις διαγραφές

τόσο που όταν δεν του απέμεινε
άλλος κανείς
διέγραψε τον εαυτό του

με μια σφαίρα

έγραψε
ένα τελευταίο σχόλιο
στην κοινωνία του θεάματος
με το ίδιο του το αίμα
.

Χριστούγεννα είναι, θα περάσουν..!

.
.
Εν αναμονή της σταύρωσης λοιπόν,
τις πιο ιερόσυλες και αιρετικές ευχές μας..!
.

Αειπάρθενος Ηδονητής

.
.
.
.
Υ.Γ: Για την αποκατάσταση της Ιατρικής Αλήθειας:

Ο Ιησούς ήταν κυριολεκτικά κωλόπαιδο
μόνο έτσι εξηγείται τ’ ότι ο παρθενικός υμένας της μητρός του
διατηρήθηκε άθικτος και μετά τη γέννα...
.

Έθιμα μιας νέας εποχής:

.

[ από την Α. ]

L' HEAUTONTIMOROUMENOS

.
ο ΕαυτονΤιμωρούμενος
[ μεταξαναφρασμένο ]
.
.
.
Να σε χτυπήσω χωρίς οργή
δίχως μίσος, σα χασάπης,
όπως ο Μωυσής το βράχο!
και θα κάνω απ' το βλέφαρό σου

φάρμακο για τη Σαχάρα μου
τα ύδατα του πόνου.
Η Επιθυμία μου γεμάτη ελπίδα
στ' αλμυρά σου δάκρυα θα κολυμπάει

σαν πλοίο που μπαρκάρει,
και την καρδιά μου θα μεθούν
οι αγαπημένοι σου λυγμοί που αντηχούν
σαν καμπάνα που πένθιμα χτυπά!

Μήπως δεν είμαι μια παραφωνία
μες στη θεία συμφωνία,
χάρις στην ακόρεστη Ειρωνεία
που με κινεί και με δαγκώνει;

Είναι μες τη φωνή μου, οι φωνές!
Είναι όλο μου το αίμα, μαύρο δηλητήριο!
Είμαι ο σκοτεινός καθρέφτης
όταν εμφανίζεται η Μέγαιρα!

Είμαι η πληγή και το μαχαίρι!
Είμαι το χαστούκι και το μάγουλο,
είμαι τα άκρα και ο τροχός
και το θύμα και ο δήμιος!

Είμαι της καρδιάς μου το βαμπίρ
-ένα απ' αυτά τα μεγάλα εξορισμένα
στο αιώνιο γέλιο καταδικασμένα
π' ούτε να χαμογελάσουν δεν μπορούν!



Charles Baudelaire

*.
Δανεισθήτω εις την Γαλλικήν εκ ψηφιακού τοπίου
πρωτοακουσθήτω δε εις την Ισπανικήν εκ της
Χαοτικής Κολλεκτίβας (track #10)
και μεταξαναστιχώθηκε λεξικών βοηθείας πορκουά αι μεταφράσεις
που ευρέθησαν ήσαν ...βοήθειαν μας!
.

December...Remeber...

.
[ 9 Δεκ. '09 ]
ΥστεροΓράφω:
Ξαφνικά Πήξαμε στους Ειρηνιστές..!

Η μνήμη του Αλέξη είναι ένα θέμα, τελεία. Και η αστυνομική βία είναι ένα άλλο θέμα, ξανά τελεία. Το πρώτο το τιμά κανείς, στο δεύτερο απαντά με όποιον τρόπο αυτός επιλέξει. Τόσο απλά. Ή μήπως ο αστυνομο/κρατικός φασισμός και η επιβολή εξαντλήθηκαν πριν από ένα χρόνο στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου..?

Οι δήθεν ειρηνιστές είναι αυτοί που τελικά αμαύρωσαν την "επέτειο" της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Αν όλη αυτή η προπαγάνδα των τελευταίων ημερών περί "ειρηνικών" διαδηλωτών είχε την παραμικρή βάση τότε οι κατεξοχήν βίαιοι-μιλιταριστικοί θεσμοί στρατού, αστυνομίας και φυλακών θα είχαν και σοβαρό πρόβλημα στη στελέχωση τους.

Και αυτό πάλι με την προληπτική καταστολή..? Άλλο ένα δείγμα εκφασισμού αφού πέραν των πράξεων ποινικοποιούνται και οι προθέσεις, ένα βήμα πριν την έλευση του μεγάλου -σοσιαλιστή- αδερφού..!

Προσοχή στις σόμπες, στις μπύρες, τα μέσα αυτοπροστασίας, τα επαναστατικά σουβενίρ και τους κακοσυντηρημένους υπολογιστές σύντροφοι..! Εκτός από τα τραβήγματα μπορεί να στοιχίσουν και από 3.000 έως 15.000 ευρώ, έλεος..!

S.O.S:

Για τους συλληφθέντες του Κερατσινίου
πρέπει να μαζευτούν άμεσα 51.000 ευρώ !..

.

πλην

.

.

το πρόσημο αρνητικό

στον εσωλογισμό

αντιστρόφως ανάλογη

της οργής η θλίψη

συσσωρεύεται

γεμίζει χείμαρρους

και καλλιεργεί έρημους



και 'γω όλο ξεχνώ

να της μετρήσω

το φυτίλι

.

[ Γενέθλια ‘86 ]

.

.


Γενέθλια κι αγόρασα σκοινί,

τον κόμπο μου τον έχω φτιάξει πρόχειρα,

παραληρώντας πάνω στο σκαμνί,

στον τελευταίο ρόλο του αυτόχειρα.

Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον,

μονάχα η κηδεία των ψηλών καπέλων.

Γενέθλια και φτύνω τις ευχές,

σοκολατάκια στήνω για ικρίωμα,

ελπίζω με τις πρώτες τις βροχές,

να ξεχαστώ και 'γω και το σημείωμα.

Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον

μονάχα η κηδεία των ψηλών καπέλων.

.

.

* * *

.

.

Εντάξει, μην πάει στο κακό ο λογισμός, δεν ταυτίζομαι απόλυτα με αυτούς τους στίχους, αν και καμιά φορά η γενέθλια μελαγχολία τους σιγοτραγουδά χωρίς να με ρωτήσει..! Στα δεκάξι συναντήθηκα πρώτη φορά μαζί τους και από τότε αυτοί με ακολουθούν αλλά και 'γω ακολουθώ την διαδρομή του δημιουργού τους. Και παρόλα αυτά δεν έμαθα ποτέ αν ο Κώστας Τριπολίτης τους έγραψε στα γενέθλια του ή αν η γραφή τους αφορά ένα είδος ταύτισης με κάποιον αυτόχειρα. Επίσης, όσο και αν έψαξα σε βιβλιοπωλεία, ποτέ δεν βρήκα κάποιο βιβλίο του... Πριν μερικά χρόνια ο Μελωδία έβγαλε ένα cd-αφιέρωμα μέσω του Μετρό και αναζήτησα και εκεί τα ίχνη του. Το μόνο που κατάφερα να μάθω ήταν ότι έβγαζε φωτοτυπίες τους στίχους του και τους μοίραζε σε φίλους. Όσο και αν σιχαίνομαι Νταλάρες, Μικρούτσικους και Μαχαιρίτσες δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την ιδιαίτερη γραφή του Κ. Τριπολίτη και να διαβάζω σαν ποιήματα τα τραγούδια... Ακολουθούν μερικά δυνατά δείγματα γραφής και ένας σύνδεσμός με ακόμα περισσότερο υλικό του.

Καλή ανάγνωση..!
.

[ Κώστας Τριπολίτης ]

.
.
Αλίκη

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων,
με το ζόρι στριμωγμένη,
απ' το γέρο της δαρμένη,
από μπάτσους καρφωμένη
για σωρεία εγκλημάτων.

Η Αλίκη φωτισμένη
φέρνει ίχνη εγκαυμάτων,
η Αλίκη αποκλεισμένη
του παραμυθιού η Αλίκη,
σ' ένα άσυλο ανιάτων.

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων,
με μια φλέβα βαρεμένη
σε μια ζάλη πλακωμένη,
απ' τα λόγια χτυπημένη
των δικών της συνθημάτων.

Η Αλίκη ερεθισμένη είναι μηχανή θανάτων,
η Αλίκη αποκλεισμένη
του παραμυθιού η Αλίκη
σ' ένα άσυλο ανιάτων.



Δε λες κουβέντα,

κρατάς κρυμμένα μυστικά
και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικάτων μικροφώνων

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά
στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό
κι οφθαλμαπάτη

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή



Στον ήλιο του ανύπαρκτου

Μαζεύω τα κομμάτια μου
Κολλώ τα θρύψαλά μουΕδώ,
στο άδειο μου μυαλό,
Στη μέση ενός θαλάμου.

Μετρώ τις τρύπες των καρφιών
Λεκέδες στη μοκέτα, Τ
ις μάταιες φλόγες απ'τους bic
Και τ'αδειανά πακέτα.

Αδίστακτο, αδυσώπητο, αδάμαστο εγώ
Μιλάς, Μιλάς ατέλειωτα
Μιλάς, Κι εγώ σιγώ...

Στον ήλιο του ανύπαρκτου
Οι ζωντανοί είναι λίγοι
Κι ό,τι πολύ αγάπησα
Στου μάρμαρου τα ρίγη.
Διψάω λόγο αληθινό
Στην έρημο της γλώσσας
Με το παράπονο ότι εγώ,
δεν είμαι, το εγώ σας



Σχήμα Λόγου

Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται
το λόγο αυτό εγώ τον σεβάστηκα
και να που η Τροία ακόμη καίγεται
και να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα
κι εγώ δεν έχω για νοίκι
φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα
κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.

Ο λόγος δεν έχει λόγο να υψώνεται
ο λόγος ωμή τροφή για τους κόρακες
και να που η Ρώμη ακόμη σώνεται
και να οι Αννίβες με τρύπες στους θώρακες
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...

Ο λόγος σαπίζει καταναλώνεται
στο λόγο αυτό κουβέντα δεν γίνεται
και να που ο Οιδίπποδας τυφλώνεται
και να η Σαλώμη τα πέπλα της γδύνεται
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...



Τα σύνορα εδώ

είναι μονάχα οι φυλακές και τα ψυχιατρεία.
Τα σύνορα εδώ
είναι μονάχα οι εκκλησίες και τα στενά σχολεία.

Τα σύνορα εδώ
είναι μονάχα τα γιαπιά κι οι θάλαμοι του ΙΚΑ.
Τα σύνορα εδώ
είναι αυτά που μου ζητάς και που ποτέ δεν βρήκα....

και τούτο το τραγούδι έχει γραφτεί
σαν μια ανάκριση νυχτερινή.



Φετίχ

Στη χώρα του απροσδιόριστου
Στο χρόνο ζω του Αόριστου,
Του αόρατου και του άοσμου
Παραπατώντας στο χάος μου.

Αιχμάλωτος του ασυνάρτητου
Γυρεύω στίγμα στο χάρτη του
Με τοξικά και ηδύποτα
Τα θέλω όλα και τίποτα.

Λατρεύω τις αλυσίδες μου
Την ηδονή του επίδεσμου
Και τα φετίχ
Τις λεπίδες μου, ξέρω να προκαλώ...

Αντί να ψάχνω παυσίπονα
Στον έρωτά σου να τρύπωνα,
Με τον καθρέφτη του νάρκισσου
Να σε ξυπνήσω απ'τη νάρκη σου

Στο βάθρο του ανεξιχνίαστου
Ηθοποιός της λαγνείας του,
Στο Κωμικό, στο Μακάβριο
Να βρω μαζί σου ένα αύριο



Δανεικά από εδώ, αγύριστα από εκεί!

[ +TEXNIA- ]

[ manifesto ]

[ διαφήμιση ]

[ fanzinistas ]

η βδομάδα των τριών ημερών

.
... / Δουλειά / Συμμάζεμα / Μπάλα / Ιδέα / Προετοιμασία / Φώτοσοπ / Αργία / Γραφιστική / Συγκάτοικος / Γραφιστική / Σαν Εφημερίδα / Καφέδες / Τσιγάρα / Στίχοι / Κείμενα / Στίσημο / Κωλοπρογράμματα / Διαόλια / Απ' την Αρχή / Γραφιστική / Ξημερώματα / Έρωτας / Αυγή / Δουλειά / Σπίτι / Πρόβα / Συνεννοήσεις / Διευθετήσεις / Μεταμεσονύχτιο Ραντεβού / Ταίρι / Αποχαιρετισμός / Κρύο / Δουλειά / Τρέξιμο / Σκασιαρχείο / Βιασύνη / Αυτοκίνητο / Τρεις στις Τρεις / Ταξίδι / Διόδια / Πολλά Διόδια / και ΚΚΕ / Συζητήσεις / Μουσικές / Εκμυστηρεύσεις / Κι ΄Αλλα Διόδια / Θεσσαλονίκη / Σκόρπιες Εικόνες / Νυφοπάζαρου / Θερμαϊκού / και Μπάτσων / Χιονιάς / Κάτω Τούμπα / Φάμπρικα Υφανέτ / Εκδήλωση / +Τεχνία- / “Από την επίθεση στις βιτρίνες / στην επίθεση στις εμπορευματικές σχέσεις / Η εμπειρία του Δεκέμβρη” / Κόσμος Πολύς / Σύντροφοι / Και φίλοι / Ανάμεσα τους / Πολλά Χρόνια / Από την Αντι-σύνοδο / Σχετική Αμηχανία / Σερράτια Μαρκένσες / 12 Ποιήματα / Γιατί μόνο στ' Αγγλικά? / Υπόγειο / Συναυλία / Παρουσίασης των Ποιημάτων / “Eleven poems / for extraordinary girls / and one for an incredibly ordinary one” / Από τους Ms. Rater / Ευχάριστη Έκπληξη / Άρτια Παρουσίαση / Η ώρα 3:00 / Φιλοξενία / Κουβέντες Ξημερώματος / Πτώμα / Καναπές / Συντροφικός Καφές / Ταμπλό / Φωτοτυπίες / Κάβα / Σάουντ Τσεκ / Ηχητική Κόλαση / Απογοήτευση / Τούμπα / ΜΠΑΟΚ / Σουβλάκια / Περισυλλογή / Υφανέτ Ξανά / Λιγότερος Κόσμος / από Χθες / Συζήτηση / “Από το Θέαμα των Δεκεμβριανών / στα Δεκεμβριανά του Θεάματος” / Κλίμα Καλό / Συνελευσιακό / Μεταμεσονύχτια Συναυλία / Incognita Sperans / Δυναμικές Εκτελέσεις / Ταξιδιάρικα Βίντεο / Καινούριο Τραγούδι (?) / ΜαυρΑκόρντα / Με την Αμηχανία / της Πρώτης Φοράς / στη Σαλονίκη / Κ' ένα Εικονοποιημένο / Βαλσάκι για τον Δεκέμβρη / Μετασυναυλιακές Κουβέντες / και Κουβαλήματα / Τελευταίοι από την Φάμπρικα / Πότε Πήγε 4:00? / Συντροφικό μπλα-μπλα / Και ύπνος / Αποχαιρετιστήρια Μπουγάτσα / και Καφές / Στο Ναβαρίνο / Ταξίδι της Επιστροφής / Κούραση / Ευχαρίστηση / και Προβληματισμοί / Πολλά Διόδια / Χωρίς ΚΚΕ/ Μποτιλιάρισμα και Πανσέληνος (?) / και Μπλόκα στις Εξόδους / Στο Μεταξύ / το Τριήμερο Εκδηλώσεων / Συνεχίζεται με / Παρουσίαση του Βιβλίου /“Louise Michel, σας Γράφω από τη Νύχτα μου / Γράμματα από τις Φυλακές των Βερσαλλιών 1870-1871″ / και με την Παράσταση / “Rather entertaining” / από τη Θεατρική Μονάδα VIJ / Παγωμένη η Αθήνα / το Κρυολόγημα / Προ των Πυλών / Ζόμπι τη Δευτέρα / στη Δουλειά / κλπ / κλπ / Καταρρακτώδης και Τοξικές Βροχές / Η Ξεκούραση 'Αργησε μια Βδομάδα / Νέες Συνεννοήσεις και / Φυσικά όλα Αυτά / Όχι Μόνο / Άξιζαν τον Κόπο / Αλλά θα Συνεχιστούν / και Εν Αθήναις / Κυρίες και Κύριοι / και Αγαπητά μου Παιδιά!!!...
.

Τι είναι η πατρίδα..?

Μην είν' οι κάμποι, τα βουνά..?

Μην είν' ο πύργος ο λευκός κι η παραλιακή, τα φεστιβάλ

και οι διεθνείς εκθέσεις..?

Μην είναι, ντεμέκ, ο Ρέμος και ο Ζαγοράκης..?

.

Αν είναι αυτά να τα χαιρόσαστε, γιατί για άλλους Σαλονίκη είναι η άνοιξη των φανζίνς, το πάρκο των σκύλων και τα τριήμερα των ράδιο Κιβωτός και Ουτοπία, το παγκάκι του Αμπέλ και του Ταμτάκου, ο Ναυτίλος, η Βίλα Βαρβάρα, η Μαύρη Γάτα, η Μηχανή, η Καμάρα, εκδηλώσεις στα Παν/μια, η αντι-σύνοδος το 2003..! Από τις προάλλες και η Φάμπρικα Υφανέτ συνώνυμο για 'μένα είναι της Θεσσαλονίκης..! Και όλα ετούτα τα σημεία αναφοράς μεταφράζονται σε εμπειρίες και σε σχέσεις, όλα αυτά και άλλα τόσα συνθέτουν το φάντασμα που πλανάται πάνω απ' την πόλη..!

.

Καμία σχέση με τα αξιολύπητα στοιχειά Ξύλινων Σπαθιών και Μακεδονομάχων

που σαν άδικες κατάρες κυκλοφορούν από οθόνη σε οθόνη...

.

( Σημειώσεις Ενός Χαμουτζή Επισκέπτη,

Μετά από Έξι Χρόνια, στη Σαλονίκη )

.

σουρρεαλ ή ζω:

.

φις

fish

δέντρο

dentro

μέσα

mesa

όφις

office

ώφου

off

.

.

μτφ:

ρευματολήπτης / ψάρι / δέντρος / μέσα / εντός / τραπέζι / φίδι / γραφείο /ώχου / τερματισμός

.

smoke 'n' rose

.

[ μετ.α. ]

.

< α >

Προς άγνωστη κατεύθυνση το στάδιον
μεταβατικό σαν άγνωστος στρατιώτης
κοσμική αποξένωση στο ηλιακό σκοτάδι
αδιέξοδος συντάγματος πλατεία
μπρος γκρεμός και πίσω κάπροι οπλισμένοι
και στο βάθος κήπος καγκελόφρακτος
κι άλλοι κάπροι κι άλλοι κι άλλοι



< β >

Εν τη ρύμη του όχλου σημαίες κυματίζουν
μολυβένιοι τουρίστες στο τρενάκι του τρόμου
κάλπισσες δυσχέρειες γνήσιος ο φόβος
αν στύψεις χαρτονόμισμα ή πασαπόρτι
θα στάξει αίμα και γαλανόλευκη να στύψεις
πάλι αίμα γι' αυτό και λέω μην τα σκίζεις
καψ' τα να φύγει το κακό κείθε που 'ρθε



< δ >

Στο καθήκον πέφτει το όραμα ηρωικά
σε κάποιο αμφιθέατρο παράπεσε η ποίηση
στο βούρκο κολύμπησα μα δεν τη ξαναβρήκα
πνιγερή η απουσία της στην αλλαγή του κόσμου
αποπνικτική και η απουσία αλλαγής
ο Μορφέας πολιτικός εξόριστος καταζητείται
τάχατες μαγείρευε στου Ραβασόλ τη χύτρα
πιάσαμε κοριούς ακόμα και στον ύπνο μας
ραδιοκύματα και ασφυξιογόνα



< ν >

Κουβάρι σκέψεις φλέβες και νευρώνες
στήλες άλατος και ατελείωτη ουρά
στου πουθενά τους καταρράχτες
ο πορτιέρο επιθετικός δεν παίζει
βάλλομαι κι ούτε που ξέρω να εκβάλλω
μακαράς ο συνειρμός με ρυμουλκεί
από το στίχωμα στη στοίχειωση
και απ’ τις ρίμες των οδοφραγμάτων
λαθρόβιος ξεβράζομαι στην Αφρική

.

.

.

Ψήφος: Ιερά Οδός και Γκάζι της Δημοκρατίας

( Utopia's way, αφιερωμένο )

Εγώ ψηφίζω
Εσύ ψηφίζεις
Αυτός ψηφίζει

Εμείς ψηφίζουμε
Εσείς ψηφίζετε
Αυτοί αποφασίζουν

.

Υ.Γ (της επόμενης μέρας)

Καλά και άγια τα κοινά έξιτ πολ των καναλιών και η ταυτόχρονη μετάδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων αλλά αυτό το εγγεγραμμένοι/ψήφισαν τόσοι – έγκυρα/λευκά τόσα, γιατί το εξαφάνισαν; Γιατί (με τις ευλογίες ή τις εντολές του υπ. εσωτερικών;) απέκρυψαν οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τη συμμετοχικότητα; Σημαντικά αυξημένη η αποχή, συγκριτικά με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές, άγγιξε το 30%, παραλίγο δεύτερο κόμμα μαζί με τα άκυρα-λευκά (2,6%). Ε όταν ένας στους τρεις απαξιώνει τη γιορτή της Δημοκρατίας αυτή παίρνει τα μέτρα της και μειώνει τα δεδομένα που την μειώνουν και την αμφισβητούν. Όπως και να το κάνουμε η λαμπρότητα της εμποροπανήγυρης εξαρτάται και από τους καλεσμένους που την α-ψήφισαν!

Α ρε exit all που σας χρειάζεται κανάγιες!

.
.

Προστάτης

.

Γαμώ το! Μας πέρασε ξόφαλτσα η άγια μέρα Κυριακή (20/10), του Αγ. Αρτέμιου, του χρόνου να την γιορτάσουμε δεόντως..!

"Εκείτετο λοιπόν ο ασθενής εις το μέσον του ναού επάνω εις στρώμα, και ολίγον υπνώσας, βλέπει τον άγιο Αρτέμιον είς τον ύπνον του λέγωντα αυτώ, δείξον μου το πάθος, ο δε έδειξεν τον τόπον, όπου είχε το πάθος. Τότε ο άγιος κύψας και πιάσας επιτήδεια με τα δύο του χείρας τα σπάσιμον των διδύμων του, έσφιγξεν αυτά όσον εδύνατο, ο δε ασθενής πονήσας μεγάλως και φωνάξας το, ουαί μου, εξύπνησε και εύρε τον εαυτόν του υγιή δοξάζων τον Θεόν και τον άγιον"...

Προστάτης των όρχεων λοιπόν ο προστάτης των αστυνομικών Άη Αρτέμης, τυχαίο είναι?
.

ΚΚΕ vs Banda Bassotti = X

(Θεαματικές Διευθετήσεις Κομμουνιστών)

Αν ο πολιτικός στίχος αντανακλά και πολιτικές θέσεις οι ιταλοί Banda Bassotti θα έπρεπε να είναι και πολιτικοί αντίπαλοι του ΚΚΕ. Πως όμως γίνεται να τραγουδάς π.χ. για τον αναρχικό Pineli και το σκηνικό της Piazza Fontana, για τους Zapatistas και τον ένοπλο αγώνα, τα οδοφράγματα και τους πολιτικούς κρατούμενους, την ΕΤΑ και τη Χώρα των Βάσκων, τον (αντί)φασισμό και τους μετανάστες και να παίζεις στα φεστιβάλ της ΚΝΕ..?

Kαι πως ένα κόμμα που σε κάθε ευκαιρία καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται (και παράλληλα δεν αναγνωρίζει την ένοπλή πάλη και τους πολιτικούς κρατούμενους και συκοφαντεί/χειραγωγεί τις εξεγέρσεις της νεολαίας) καλεί σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ του ένα συγκρότημα που σε πολλά τραγούδια του ασχολείται με όλα όσα αυτό καταδικάζει..?

Ε θα μου πεις τώρα, και θα χεις και δίκιο, κομμουνιστές δηλώνουν και οι δυο: ξέρουν καλά από λυκοφιλίες, σύμφωνα μη επίθεσης ή συμφωνίες τύπου Βάρκιζας και από κυβερνήσεις εθνικής συμφιλίωσης..! Θεαματικές Διευθετήσεις μεταξύ Κομμουνιστών: είμαι σίγουρος πως οι Banda Bassotti επί –κόκκινης- σκηνής θα περιορίσουν το ρεπερτόριο τους στα "κομματικώς ορθά" και στις διασκευές του Bella Ciao και του Pantiera Rosa και θα ζήσουν αυτοί καλά και οι Κνίτες καλύτερα..! Σε τελική ανάλυση όλο και κάποια αμοιβή θα υπάρχει (λες να παίζουν για την ψυχή της σοσιαλίστριας μάνας?) και κυρίως τους παραχωρείται τζάμπα δημοσιότητα, έτοιμο ακροατήριο και ευκαιρία για άνοδο πωλήσεων του νέου τους cd (που διαφήμισε μέχρι και ο Οδηγητής –sic!).

Δεν είναι και συχνά Red Skins πρώτο όνομα στην πίστα, αυτοί τη δουλειά τους και το Κόμμα τη δικιά του. Άλλωστε στα Ιταλικά (και Ισπανικά ενίοτε) τραγουδάνε οι άνθρωποι, ποίος θα τους καταλάβει? Μια χαρά πολιτι(σμι)κή υπεραξία για την ΚΝΕ, φτηνός και ακίνδυνος Διεθνισμός για όλους και ευκαιρία για προεκλογική προπαγάνδα από το Κ.Κ..!

Υ.Γ: Η παραπάνω ιστορία μου θύμισε ένα παρόμοιο σκηνικό με πρωταγωνιστές τους «αντιεξουσιαστές» SKA-P και το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE). Σαφώς πιο εμπορικοί οι πρώτοι αλλά όπως και οι Banda Bassotti συνδέονται με την εναλλακτική/ελευθεριακή σκηνή της Ιβηρικής, συνεργάζονται με ακτιβιστές, παίζουν και σε συναυλίες αλληλεγγύης. Μέχρι που πριν δυο χρόνια περίπου ‘πέσαν τα προσχήματα και οι SKA-P εμφανίστηκαν σε φεστιβάλ νεολαίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος (για την ψυχή της ελευθεριακής μάνας?). Η ρήξη με τον «χώρο» ήταν άμεση και ελευθεριακές πέτρες τους ακολουθούν σε κάθε τους συναυλία επί ισπανικού εδάφους. Τα ίδια και χειρότερα εύχομαι να περιμένουν και τους Banda Bassoti στη Ρώμη, και ας είναι και Μαοϊκές οι πέτρες που θα τους χαλάνε τη γιορτή..!

.

[ . . . ] #1

.

το κενό καταδικασμένο

περιθωριοποιημένο

σε έναν κόσμο

επάρατου καταναλωτισμού

που όσα πιο πολλά έχεις

τόσο πιο πολύ φαίνεται να είσαι

τι δεν έχει σημασία

είσαι αρκεί να έχεις

αρκεί να φαίνεσαι

γεμάτος

το κενό συκοφαντιμένο

συνώνυμο του άδειου

ντουλαπιού και της άδειας τσέπης

του άδειου βιογραφικού

και της άδειας σκέψης

σε έναν κόσμο

επάρατου θεαματισμού

όπου όσο πιο πολύ φαίνεσαι

τόσο πιο πολύ είσαι

τι δεν έχει σημασία

αρκεί να φαίνεσαι

αρκεί να έχεις

αρκεί να είσαι

γεμάτος

απ' οτιδήποτε

εκτός από εσένα

.

[ . . . ] #2

.

Άδειο το βλέμμα της Αγελάδας και της Χωματερής

-μη λησμονάτε τα αδέρφια μας στη ζώσα μυθολογία...

Η έλξη του κενού πανίσχυρη για φιλόσοφους

με βούλα πρωτοδικείου και γενικώς

πρώην χορτάτους με γραβάτες.

Κενό είναι το βλέμμα

που αντίκρισε το θάνατο, κατάματα μαλάκες..!

Ας αφουγκραστούμε τη Σιωπή

τη λέξη που δεν έχει ειπωθεί

και αναζητά τον εαυτό της...

Κενό στο διάστημα η επώαση του χάους

εν αρχή ην το χάος

το κενό

το καινό

που δεν γεννήθηκε ακόμα

και που τόσο πολύ σκιάζεται

ο παλιός κόσμος:

Νέος Ηρώδης σε παροξυσμό

τέτοιον που βάλθηκε

να γεμίζει τα πάντα με την κενοδοξία

και να περιφρουρεί επί ματαίω

τη ματαιότητα του με χίλιους τρόπους

λοβοτομώντας και σφαγιάζοντας τα παιδιά του...

.

[ . . . ] #3

. . .

πόσο λατρεύω τα αποσιωπ(οι)ητικά

αρχή του τέλους και τέλος της αρχής

προάγγελοι του χάους

α-συνέχεια και βατήρας

για το επόμενο μεγάλο άλμα

και όλα αυτά και άλλα τόσα

σε τρεις τελείες

τέλειες...

.

...στης βουλής τα έδρανα..!

...

.
εμπρός λαέ, ήρθε η ώρα για:


α) πρόωρη εκσπερμάτωση..?

β) πρόωρο τοκετό..?

γ) πρόωρη γήρανση..?

δ) πρόωρες εκλογές...?
.
.

Δευτέρα

.
.
Εγκεφαλικό κενό,
πόδια βαριά,
μηχανικές κινήσεις,
σαν ζόμπι
κάθε Δευτέρα
(εκτός της Καθαρής
και αυτών των Χριστουγέννων
και του Πάσχα)
τα ίδια,
στα ίδια κάθε Δευτέρα λοιπόν
κάθε κατεργάρης
στον πάγκό του χασάπη
με άδειες τις τσέπες
κάθε τέλος του μήνα
κάθε μήνα εσαεί
ως τη δευτέρα παρουσία
από Δευτέρα σε Δευτέρα
με τον ενδιάμεσο μύθο
του Σαββατόβραδου
μονότονο σταθμό ανάμεσα
στις Δευτέρες
η επανάληψη μητήρ
της μάθησης
και της εμπέδωσης
του Συστήματος
ποια Υόρκη
ποια Λονδίνα
ποιες Βρυξέλες
η Δευτέρα είναι
η πρωτεύουσα
του καπιταλισμού
και της αυτοκρατορίας
κοίτα τους υπηκόους
πως κυκλοφορούν με
πόδια βαριά
και μηχανικές κινήσεις
σαν ζόμπι
από Δευτέρα σε Δευτέρα
.

...09...

Ο Σεπτέμβρης είναι συνυφασμένος με το άνοιγμα των σχολείων -τα κουτάβια του Παβλώφ
αναγνωρίζουν ήδη στο μουσικό χαλί της "Αθλητικής Κυριακής" το βίαιο τέλος του Σαββατοκύριακου. Ο ένατος είναι ο μήνας όπου τα οικογενειακά πυρηνικά πλυντήρια εγκεφάλων παίρνουν φωτιά μπας και πείσουν τα μικρά και ελεύθερα διαβολάκια για τον εγκλεισμό τους. Καρότο και μαστίγιο, ένταση και υπερωρίες στο υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων, στα γραφεία εκπαιδευτικών και τις νομαρχίες, στη φροντιστηριακή μαφία, στο εμπόριο σχολικών ειδών, στα οικογενειακά συμβούλια. Όλο το Σύστημα και το πλέγμα των θεσμών σε υπερένταση, όλα τα διαβολάκια σε σειρά σαν ρομποτάκια...

Ο Ηρώδης ζει αυτός τους οδηγεί..!

.

...49...

Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, ηαπελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται,ηαπελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..! Η ελευθερία δεν χαρίζεται... ... ...

Δεν είναι νέο και σαν είδηση είναι προχθεσινή αλλά αξίζει ν' ακουστεί ξανά, αξίζει να γραφτεί τουλάχιστον άλλες σαράντα εννιά φορές: ο Θοδωρής Ηλιόπουλος κέρδισε την ελευθερία του μετά από 49 μέρες απεργίας πείνας..! Χίλια μπράβο στον ίδιο και στους/στις αλληλέγγυους/-ες που κινητοποιήθηκαν σε πείσμα των καιρών και των συνθηκών..! Ένα μάθημα για όλους μας, ένα μήνυμα προς όλους: η ελευθερία δεν χαρίζεται, η απελευθέρωση κατακτιέται..!

.

... ... ...

Τα σύνολα ατελή
οι δυνάμεις αντίρροπες
άλλοτε κεντροφόρες και άλλοτε φυγόκεντρες
καταλυτική η συναισθηματική δυναμική
η πρόοδος γεωμετρική
και η εξέλιξη διαλεκτική
το κέρατο τους όμως
οι ανθρώπινες σχέσεις
αταίριαστες
στους μαθηματικούς
τύπους
στους νόμους
τους κανόνες
και οι άνθρωποι
σαν άνθρωποι
ακόμα
χειρότεροι
απρόβλεπτοι
μοναδικοί
αδιαίρετοι διαιρέτες
όσο και αν καθοδηγούνται
ποτέ δεν γίνονται ίδιοι
όσο κι αν τους μετράς
ποτέ δεν γίνονται οι ίδιοι
αριθμοί
πάντα κάτι
θα διαφεύγει
κάτι θα λείπει
ή θα περισσεύει
θα ελλοχεύει
θ’ αναμοχλεύει
αντιδρά
παρανομεί
αναιρεί
πάντα κάτι
θα εξαιρεί
εαυτόν
ή
και
θα
εξαιρείται
. . . . . . . . .
. . . . . .
. . .

Εξαίρετη
της αίρεσης η αρετή
και η εντροπία..!

.

.

Καλοκαιρινά Φαντάσματα

.
.
. "κάποιος του είχε πει κάποτε, όταν ήταν πιο νέος και η πόλη ήταν διαφορετική, πως δεν γίνεται να επιλέξεις τον τόπο όπου θα γεννηθείς ούτε καν τον τόπο όπου θα πεθάνεις. Ειδικά ετούτη η πόλη δεν σ' αφήνει να διαλέξεις τίποτα, ούτε τον τόπο ούτε τον τρόπο. Μπορείς μόνο να υποταχτείς στη δική της μοίρα. Δεν μπορείς να πεις στο ένα ναι και στο άλλο όχι. Ή όλα ή τίποτα. Την παίρνεις ή την αφήνεις. Ή τη δέχεσαι ή κρύβεσαι κάτω από το κρεβάτι σου για να μη σε δαγκώσει. Και στο μεταξύ, είναι αδύνατο να μην εκπλήσσεσαι συνέχεια, παρόλο που γνωρίζεις κάθε γωνιά, κάθε σοκάκι της. Μολονότι ξέρεις πια όλες τις τρέλες που μπορεί να φανταστεί ετούτη η πόλη, πάντα θα υπάρχει μια καινούρια μακάβρια ιδέα" ...

Διαβάζοντας τις σκέψεις του Έκτορ Μπαλασκοαράν Σάυν, όπως τις (κατ)έγραψε ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ στα "ερωτευμένα φαντάσματα", δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς αν αναφέρεται στην Αθήνα ή όχι. Οι ομοιότητες είναι εκπληκτικές και ας γνωρίζεις ότι πρόκειται για το Μέχικο Σίτυ. Ειδικά διαβάζοντας τες στον τόπο διακοπών σου δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς για το που επιστρέφεις.

Πέτυχα δυο αναχωρητές στο πλοίο να συζητούν φιλάρεσκα για την επιλογή της εγκατάλειψης μιας Αθήνας που δεν αντέχεται άλλο. Τους ειρωνεύτηκα σιωπηλά καθώς κουβαλούσαν μαζί τους την Αθήνα, πεπεισμένος ταυτόχρονα πως και οι ντόπιοι θα θεωρούν δικαίως ότι οι μέτοικοι δεν αντέχονται άλλο. Όπως δεν αντέχεται και άλλη Αθήνα στο νησί. Ωστόσο, αυτό που δεν υποψιαζόμουν ήταν ότι σε στοιχειώνει αυτή η πόλη, ότι θες δε θες την κουβαλάς μέσα σου σαν κατάρα. Παρά τα μέτρα ασφαλείας που είχα πάρει ενάντια της δεν φανταζόμουν ότι θα επηρέαζε και 'μένα τελικά.

Και δεν είναι η συνήθεια και η ρουτίνα που σαν φαντάσματα καραδοκούν για να μαγαρίσουν και το καλοκαιρινό σου τοπίο. Ούτε καν η πίεση και τα νεύρα απ' τα οποία υποτίθεται πως ζητάς να ξεφύγεις, αυτά είναι το λιγότερο. Η κατάρα της πρωτεύουσας είναι οι σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας, αυτές είναι που σε στοιχειώνουν τελικά και αμετάκλητα.

Μέχρι και την τελευταία στιγμή στη δουλειά όλα ήταν ρευστά σχετικά με την άδεια μου. Μέχρι και την τελευταία στιγμή της επιστροφής όλα ήταν ρευστά σχετικά με το εάν δουλεύω την επόμενη ή όχι. Βάσει τριετίας μια γαμωαύξηση που δικαιούμουν πέρασε από τριήμερο κοσκίνισμα μπας και αποφευχθεί (αλλά και με αυτή δεν ξεπέρασα το επίσημο όριο της φτώχειας). Και όλοι ξέρουμε τι ακολουθεί μιας ανεπιθύμητης αύξησης: περισσότερη πίεση και ακόμα πιο πολλές αγγαρείες.

Δεν είναι υπερβολή η προσωρινή εκτροπή των σκέψεων του Έκτορ: Δεν μπορείς να πεις στο ένα ναι και στο άλλο όχι. Ή όλα ή τίποτα. Την παίρνεις ή την αφήνεις. Ή τη δέχεσαι ή κρύβεσαι κάτω από το κρεβάτι σου για να μη σε δαγκώσει. Και στο μεταξύ, είναι αδύνατο να μην εκπλήσσεσαι συνέχεια, παρόλο που γνωρίζεις κάθε γωνιά του γραφείου, κάθε πελάτη. Μολονότι ξέρεις πια όλες τις τρέλες που μπορεί να φανταστεί ετούτη η δουλειά, πάντα θα υπάρχει μια καινούρια μακάβρια ιδέα...


Αλλά για κάθε καινούρια μακάβρια ιδέα δεν υπάρχει και μια καινούρια δι-εκδικητική στάση; Για κάθε καινούρια κλειδαριά δεν υπάρχει και ένα νέο αντικλείδι; Και στην τελική ας τους μείνει η κλειδαριά πεσκέσι: αρκεί να σπάσουν οι αλυσίδες..! Στο διάολο πια και Αυτοί και η οικονομική Τους κρίση..!

.

Μετρικός Πόθος

.

Βαρέθηκα

τους παραπονεμένους ποιητές

Ονόματα λησμονημένα στο συρτάρι

Τις ημερομηνίες που χάθηκαν

Την αγωνία του ασυνεχούς ανά seconde

Χρόνε μονόδρομε

Εκείνο το δάχτυλο

μες στον κόλπο μου όλη νύχτα

Τι ποίηση έσταζε!

Ορθώνω το κεφάλι μου ψηλά

κοιτάζω τ’ άστρα

Και το λεβέντη

που μπορεί να τη στοχεύει την έμπνευση.

Με το δάχτυλο

στου αιδοίου μου τη σκανδάλη!

Λιάνα Πέτσα

(ποιητική συλλογή

ΕΡΩΣ ΑΕΙ ΑΝΟΙΚΙΖΩΝ)






Δανεικό από: goofyMAGOUFH:


http://apopeires.blogspot.com/2009/05/blog-post_8289.html




Αγύριστο από:


http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Pandora/14/17.html




.

... ΧΙ. .. Βιντεοσκοπημένο άσμα,

αντικαταθλιπτικόν:


"χίλιες φωνές, χίλια τραγούδια
και χίλιοι μπάτσοι αγγελούδια
και ένα σύνθημα γραμμένο σ' ένα τοίχο
μ' έκανε απόψε να σκεφτώ αυτό το στίχο

γράφω αστεία τραγουδάκια για τον έρωτα
μα κάτι ώρες βλέπω πράγματα ξενέρωτα
εκεί που είμαι αραχτός και ερωτευμένος
βλέπω του κράτους τον φρουρό
και μου χαλάει τον ειρμό
ο γαμημένος..."


...η συνέχεια επί της οθόνης..!
.
.

... Χ. .. ( Καλοχαίρι )

.

Καλοκαίρι - Μαχαίρι.

Άδεια με τη ψυχή στο στόμα

και Δώρο σκοροφαγωμένο

Καλό-χέρι στη φαγωμένη τσέπη

οι εφοπλιστές και οι εμπόροι,

εθνικόν ζήτημα ο τουρισμός

Καλό-κερί, που να φτουρήσουν

δέκα μέρες θαλασσινής αργίας

μέσα σ' έναν πυρηνικό χειμώνα

.

.

.

για τα μαυρΑκόρντα (ΙΙ)

.
.

.
.

...IX. .. ( ο Χριστός φαντάρος )

.
.
Μετά από εξονυχιστικό ψάξιμο και σχετική ονειρογραφία
κατέληξα στο συμπέρασμα ότι σαν φαντάρος ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική. Οπότε οι φήμες που τον ήθελαν να συμμετέχει στην Οκτωβριανή επανάσταση και από εκεί να μεταναστεύει στην Ελλάδα παραμένουν φήμες, χασικλίδικες και ανυπόστατες. Ιστορικά στοιχεία αναφέρουν ότι ο Τζίζους Κράιστ υπηρέτησε κανονικά (και με το παραπάνω) τη θητεία του στην Κούβα, υπό τις εντολές πρωτοκλασάτων μάλιστα στρατηγών της νησιωτικής επανάστασης. Η μοναδική εικόνα που μετά κόπων και βασάνων κατάφερε να διασωθεί (από τον βρώμικο πόλεμο της Μοσάντ και της ΣΙΑ) προέρχεται από τα πινέλα του A. Rostgaard και φιλοτεχνήθηκε το 1969.

Ιδού και η απόδειξη:



Υ.Γ(1): Φήμες που θέλουν τον Ιησού ως μέλος οδικής βοήθειας αλλά και πράκτορα ασφαλιστικών εταιρειών, που παρεμβαίνει σε παρολίγον θανατηφόρα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, είναι υπό διερεύνηση... Η μόνη αποδεδειγμένη παρουσία του στην ελλάδα (ως μάνατζερ) αφορά στη μεταγραφή πριν από χρόνια του ποδοσφαιριστή Μπατίστα από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό. Και αυτό, σύμφωνα με μαρτυρίες, για την αποκατάσταση της ισορροπίας στην Κοσμική Πλάστιγγα μιας και ως φαντάρος είχε συνεισφέρει τα μέγιστα στην βίαιη απομάκρυνση της γνωστής οικογενείας από την Κούβα...

Υ.Γ(2): Γράφτηκε πρωί της Κυριακής, στο πρώτο καφεδάκι, οπότε οποιοδήποτε σχόλιο του στυλ "μα τι πίνεις και δεν μας δίνεις" θα θεωρηθεί εκ προοιμίου προβοκατόρικο και θα διαγραφεί πάραυτα..!
.

... VIII. ( μάτια - κομμάτια )

.
.


Μάτια της φωτιάς,
του νερού και του ουρανού,
μάτια καθρέφτες, μάτια πολυβόλα
και μάτια κομμάτια.
Υπάρχουν όλων των ειδών
όλα είναι ασπόνδυλα αλλά
και όλα είναι φυτά
γι’ αυτό συχνά χρειάζονται πότισμα.
Ανθίζουν και μαραίνονται
ανάλογα με τις εποχές
αν και τώρα τελευταία τα δικά μου
έχουν βγάλει λέπια

Και όμως δεν ξεχνιούνται
μάτια που δεν βλέπονται
μοναχικά αναπολούνε
.
.

.

... VII. (δουλειά δεν είχε ο διάβολος)

.
.
η λαϊκή θυμοσοφία λένε
πως είναι άπαιχτη
πως είναι πάνσοφη, έτσι λένε

η λαϊκή παροιμία λέει
δουλειά δεν είχε ο διάβολος
γαμούσε τα παιδιά του

και άθελα της η πάνσοφη
κόντρα στην επίσημη θρησκεία
παραδέχεται ότι όλοι εμείς
είμαστε τέκνα του διαβόλου
.

... VI. ..

.

.

Σύμφωνα με έγκυρες -κατά τ' άλλα- πηγές της πιάτσας

φημολογείται ότι έχουν ομορφύνει τελευταία

οι γυναίκες

Σύμφωνα με δική μου ενδελεχή έρευνα στο Κολωνάκι

απλώς έχουν πολλαπλασιαστεί επικίνδυνα

τα σούργελα

Αρσενικά και θηλυκά κακέκτυπα περιοδικών και

φωτοκόπιες καταλόγων μόδας κυκλοφορούν

στους δρόμους

Και στην ομοιομορφία δεν υπάρχει

καμία ομορφιά,

ουγκ!

.

.

σημειώσεις για ένα μικρό καλοκαίρι, Ι

.
.
Δύσκολη εποχή το καλοκαίρι και ακόμα πιο δύσκολη η επιλογή της απεργίας πείνας. Ειδικά τέτοια εποχή, τόσο από πλευράς συνθηκών όσο και περιορισμένων δυνάμεων συμπαράστασης. Η εξέγερση του Δεκέμβρη, δεν ήταν νόμιμη ή παράνομη, ήταν δίκαιη. Άδικες είναι οι προφυλακίσεις, άδικη και η κράτηση του Θ. Ηλιόπουλου που με αυτό το ύστατο μέσο διεκδικεί την απελευθέρωση του.


Γράμμα από τις φυλακές Κορυδαλλού:

Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή , όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου . Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες , έχουν όλοι αποφυλακιστεί. Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση . Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.
Από τώρα τους ευχαριστώ.

Θοδωρης Ηλιοπουλος
9 Ιουλίου 2009
.

σημειώσεις για ένα μικρό καλοκαίρι, ΙΙ έως V

.
.
ΙΙ.

Τα θαλασσινά μπάνια λένε ότι τονώνουν τον οργανισμό και τον προστατεύουν από τα κρυολογήματα του χειμώνα..! Χα! Χα! Μέχρι τον Δεκέμβρη ωστόσο τα ιατρικά επιτελεία υπολογίζουν ότι ένας στους δύο θα έχει μολυνθεί από τη μοντέρνα γρίπη. Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας δηλώνει ότι τότε θα είναι ετοιμοπαράδοτο και το εμβόλιο ενώ ο Αβραμόπουλος μας καθησυχάζει ότι θα το εισαγάγει δύο μήνες νωρίτερα..! Παγκόσμια πατέντα, εκτός και αν το παρασκευάζει στα υπόγεια του νέου κτηρίου στην Κηφισίας..! Τζάμπα τα μπάνια, λέω εγώ, και από Σεπτέμβρη τέρμα οι αγκαλιές και οι χειραψίες..!

ΙΙΙ.

Το ποδόσφαιρο, όσο ερασιτεχνικά και να παίζει κανείς, είναι ομαδικό σπορ. Αν στο παιχνίδι ο καθένας παίζει για πάρτη του ποτέ δεν θα φτιάξεις ομάδα... Ακόμα και με τους όρους του θεάματος το ποδόσφαιρο, όσο ερασιτεχνικά και να παίζει κανείς, είναι και οπαδικό σπορ. Αν στο παιχνίδι ο καθένας παίζει για πάρτη του ποτέ δεν θα γουστάρεις την ίδια σου την ομάδα... Εμπειρικός ο συλλογισμός –τύφλα να έχει ο Εμπειρίκος!

ΙV.

Καλοκαιράκι και το τζέρτζελο των μεταγραφών στο απόγειο του. Ποιος Ολυμπιακός, ποιος Παναθηναϊκός και ποια Μάντσεστερ Σίτυ? Κερδισμένη του καλοκαιριού φαίνεται να είναι μόνο η Deportivo la Siesta..! Η επιστροφή του Δάσκαλου (από την Καλαμάτα) και η επίσημη συνεργασία της με τον Κολομβιανό επιθετικό Cristiano (ήρθε με ελευθέρας από την Ηλιούπολη) ήταν μόνο η αρχή. Κατά αποκλειστικότητα σημειώνουμε και τη συνέχεια: οι άνθρωποι της ομάδας βρίσκονται σε προχωρημένες επαφές με το Neri Castillo. Αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία που ακολουθεί, που διαψεύδει κιόλας την προπαγάνδα του αστικού τύπου περί δήθεν επαφών του διεθνή ποδοσφαιριστή με τον ΠΑΟ. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες στη Ριζούπολη δοκιμάζεται και ένας δεύτερος Κολομβιανός μέσος για την τύχη του οποίου θα αποφανθεί η γενική συνέλευση λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση της τριμελούς αγωνιστικής επιτροπής. Μέχρι τα τέλη του μήνα θα γνωρίζουμε για το αν θα προχωρήσει και η συνένωση με την West United, που σημαίνει ότι αφενός το νέο σχήμα θα μετονομαστεί Siesta United και αφετέρου θα χτυπήσει πρωτάθλημα..!

Hasta la victoria Siesta που έλεγε και ο Che..!

V. (κόπυ πέιστ)

Τον Καλό Μας Τον Καιρό Και Άλλες Θερινές Ιστορίες
- By Radiodada

Ώτα μου καλημέρα!
Στα κοινά διαδικτυακά μας ύδατα πετώ δίσκο ψηφιακό* σε σχήμα σωσίβιου για να τσαλαβουτάτε αμέριμνα όσο καιρό η σελίδα θα εξακολουθεί να λειτουργεί σε αυτούς τους χαλαρούς θερινούς ρυθμούς. Επίσης ο δίσκος διατίθεται και σε μορφή playlist με υψηλό βαθμό προστασίας από τη ρουτίνα του άστεως, extra ακουστική ενυδάτωση, διπλάσιο αρμονία-ζολ και νέα αντιεργασιακή σύνθεση από εκχυλίσματα θερινών ασμάτων.
Τέλος εύχομαι γρήγορα τα αυτιά σας να ξεβουλώσουν απ’ τα ιντερνετικά μας νταραβέρια και να βουλώσουν απ’ τα καλοκαιρινά σας μακροβούτια.

Αυτιά για την ώρα.
Σας φιλώ στο modem.
http://radio-dada.blogspot.com/2009/07/by-radiodada_14.html.
.

Ήταν που ήταν,

παράγινε
μεγάλος φλώρος
ο Λούκυ Λούκ..!



Με το ζόρι του ‘σβήσαν το τσιγάρο
και τώρα μασάει στάχυα
τρώει νιφάδες δημητριακών
πίνει ντεκαφεϊνέ
και φυσικά μη αλκοολούχα

- # -

Πάντα στο πνεύμα του νόμου
μόνο με κράνος ιππεύει
– το καπέλο σαν τη κουκούλα λέει
αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά –
κάθε πρωτοχρονιά στη Ντόλυ κολλάει
το σήμα τελών κυκλοφορίας
την επόμενη θα δηλώσει
και το καρτοκινητό του
και εθελοντικά
θα κάνει υπερωρίες
κυνηγώντας στα σύνορα
μετανάστες

Ήταν που ήταν φτωχός και μόνος
έσφιξε και καλά τους κόμπους
στη γλώσσα και τα μάτια
κοιτάει μόνο
τη δουλειά του
και τον γέρο
Ραν Ταν Πλαν


- # -

Καλός μαλάκας και του λόγου του
νομίζει ως νομιμοταγής
ότι θα πάρει σύνταξη
θα ‘χει περίθαλψη
και ένα καλό κομπόδεμα
για τα γεράματα του

Και το καλύτερο απ’ όλα
με τόση μόλυνση και μιζέρια
και άλλη τόση διατροφική χημεία
πιστεύει πως αυτός
θα την βγάλει καθαρή,

αμ δε..!
...
.

Εγώ, ο Χάμφρευ Μπόγκαρτ, καταγγέλλω...

. .
Καλώς ή κακώς το κάπνισμα είναι προσωπική επιλογή
και ως Χάμφρευ και ως Μπόγκαρτ πάντα αναλαμβάνω τις ευθύνες των πράξεων μου... Άσε που το τσιγάρο είναι και αναπόσπαστο πλέον κομμάτι του χαρακτήρα μου, οπότε δεν μου ζητιέται να κόψω απλά το τσιγάρο αλλά κάποιοι θέλουν να αλλάξω και χαρακτήρα...

Υπάρχει κάτι ύποπτο πίσω από την αντικαπνιστική νομοθεσία, και θα το ανακαλύψω..! Ποτέ μου δεν κατάλαβα το πνεύμα του Νόμου που ομογενοποιεί και καταστέλλει πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους προσωπικές επιλογές, γι' αυτό και ίσως πάντα ήμουν ενάντια στους νόμους...

Ρισκάρω με την υγεία μου? Πιθανόν, αλλά αν μου συμβεί κάτι κακό δεν θα κατηγορήσω κάποιον άλλον πέρα από τον εαυτό μου, η ευθύνη των πράξεων που λέγαμε... Απαγορεύεται να ρισκάρω με την υγεία μου? Ίσως και να το δεχόμουν ως συλλογισμό αν απαγορεύονταν γενικώς οποιοδήποτε παρόμοιο ρίσκο... Το Νοσοκομείο Ατυχημάτων (ΚΑΤ) π.χ. υπερέχει κατά πολύ σε ασθενείς από οποιοδήποτε Ογκολογικό Νοσοκομείο... Είναι τυχαίο που τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα αποτελούν νούμερο ένα αιτία θανάτου και οι κούριερ από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα? Δεν παίρνω ρίσκο κάθε φορά που ανεβαίνω σε μηχανή, ειδικά σε αυτούς τους δρόμους? Απαγορεύτηκαν ποτέ τα μηχανάκια και οι κούριερ..?

Και αν το κράτος ενδιαφέρεται για την υγεία μιας μόνο μερίδας του πληθυσμού, των καπνιστών, γιατί δεν ενδιαφέρεται και για την υγεία όλου του πληθυσμού? Όχι μόνο επιτρέπει αλλά και προωθεί την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (στο όνομα της ανάπτυξης) και την περιβαλλοντική μόλυνση (στο όνομα της παραγωγής και του κέρδους)... Οι κάτοικοι της Πτολεμαΐδας π.χ. (Νο 1 καρκινογόνα περιοχή λόγω ΔΕΗ) από το κάπνισμα αρρωσταίνουν?

H φωτογραφία είναι από τον Άγιο Μηνά με φόντο το Μαυροδένδρι Κοζάνης και τα Ατμοηλεκτρικά Εργοστάσια της ΔΕΗ. Ο μαύρος καπνός από τις καμινάδες, προφανώς … είναι «καθαρός» και «ευεργετικός» για τους κατοίκους της περιοχής.

Καμία αντίρρηση κύριοι! Δεν είναι λίγες οι φορές που στέρησα από τον εαυτό μου την στιγμιαία απόλαυση του τσιγάρου λόγω κοινής παρουσίας στο χώρο κάποιας εγκύου π.χ ή κάποιου αρρώστου... Και θα το ξανακάνω αλλά από σεβασμό και όχι λόγω της απαγόρευσης. Επιπλέον όμως αναρωτιέμαι γιατί επιτρέπεται η έκθεση όλων μας και πολύ περισσότερο εγκύων, μικρών παιδιών και ασθενών στην ακτινοβολία του σήματος της κινητής τηλεφωνίας και στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία των πυλώνων της ΔΕΗ? Ποιός είναι ο ασυνεπής και ο αδίστακτος, ο καπνιστής ή ο Νόμος?

Τσιγάρο=δηλητήριο, οκ! Σύμφωνοι! Γιατί όμως δεν μας λένε (και κατά συνέπεια του λόγου τους δεν απαγορεύουν κιόλας) ότι η χημική επεξεργασία του καπνού και τα φυτοφάρμακα κατά την καλλιέργεια του πολλαπλασιάζουν στη νιοστή την τοξικότητα του? Και ακόμα περισσότερο γιατί επιβάλλουν σε όλους μας, καπνιστές και μη, να πίνουμε αγνώστης ποιότητας νερό (και σε πολλές περιοχές αποδεδειγμένα μολυσμένο), να καταναλώνουμε τρόφιμα με καρκινογόνα συντηρητικά και να τρώμε μεταλλαγμένα φρούτα και λαχανικά? Ένα ατελείωτο Άουσβιτς η τροφή και η αναπνοή μας, το κάπνισμα μας μάρανε..!

Στο μεταξύ οι καλοκαιρινές διακοπές πλησιάζουν και μαζί τους ήρθαν και οι καπνίζουσες απαγορεύσεις σε όλους τους χώρους των πλοίων. Ναι, ναι! Ακόμα και των ανοιχτών χώρων, ακόμα και των καταστρωμάτων! Και με το φτωχό μου μυαλό αναρωτιέμαι: πόσες χιλιάδες μανιωδών καπνιστών χρειάζονται να συγκεντρωθούν μαζί για να συναγωνιστούν ένα και μόνο φουγάρο πλοίου? Ένας καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ μου απαντάει: “το 10% των οξειδίων του αζώτου και περίπου το 25% του διοξειδίου του θείου στο νέφος της Αθήνας προέρχονται από τα φουγάρα των καραβιών. Τα πλοία αφήνουν πίσω τους και μονοξείδιο του άνθρακα, υδρογονάνθρακες και αιωρούμενα σωματίδια. Η μακροχρόνια έκθεση των πολιτών σε αυτούς τους ρύπους αποδεδειγμένα επιβαρύνει την υγεία τους ”... Τυπικά βέβαια το υπουργείο ναυτιλίας έχει απαγορεύσει τη χρήση μαζούτ στα επιβατικά πλοία ωστόσο οι εφοπλιστές συνεχίζουν να κινούν το στόλο τους με ρυπογόνους καυστήρες εσωτερικής καύσης και να χρησιμοποιούν το πιο εχθρικό προς το περιβάλλον καύσιμο: το λεγόμενο “πετρέλαιο ναυτιλίας"...

Χμμμ..!
. .